Weer voeten op Amerikaanse aardbodem

Sinds vorige week hebben we weer visite uit Nederland. Milo zijn ouders zijn er weer. Dit keer staat het weer in teken van het klussen. We hadden onze klussen lijst al klaar, geheel voor bereid. Bo wilde graag stelten hebben en had opa gevraagd of hij deze wilde maken als ze weer bij ons waren. En voor ons was er een wens om zuilen temaken voor in de woonkamer. Dus zaterdag nadat Milo ook uit Parijs terug was, waren de mannen naar de Homedepot om hout, lijm en andere matrialen te halen. Inmiddels had de heg voor het huis ook al een knip beurt gekregen en word het strijkwerk ook flink bijgehouden. Vandaag Woensdag en de zuilen zijn in elkaar, de stelten voor zowel Bo als Nova elk een paar. Zitten in elkaar en zijn geschuurd. De meiden zullen verrast zijn als ze thuis komen uit school. En verder houden we ons hier bezig met de Soccer wedstrijden van Nova, waar oma natuurlijk ook mag komen kijken en sinds dinsdag gaat Bo 2x in de week naar de zwemclub. Voor het eerst dit jaar. Hopelijk is er voor Nova ook een plaatsje in een team als de soccer klaar is, want die staat nog op de wachtlijst. Alles natuurlijk op dezelfde dagen en zelfde tijden. Dus gelukkig hebben nu ook opa en oma achter de hand om het huishouden draaiende tehouden. Want ik kan niet op 2 plaatsen tegelijk zijn. Als ze naar huis gaan zijn de soccer wedstrijden afgelopen, dus komt het allemaal goed uit. En natuurlijk wordt er niet alleen maar geklust, zondag waren we een dagje met zijn alle op pad naar Issaquah naar de zalmkwekerij. Wat voor ons geheel nieuw was want we waren er zelf ook nog niet geweest. Dus het is hier weer een gezellige drukte.

Ben in Parijs geweest....

Eigenlijk ben ik er nog steeds en eigenlijk helemaal niet in Parijs maar in Gouvieux-Chantilly. Een dorp op het franse platteland. Ben deze week op business trip en vertrok zaterdag met de vrienden van British Airways naar London en dan door naar Parijs. Helaas, was de Boeing 747-400 30 min te laat vanwege tegenwind en zouden we later vertrekken. Niks aan de hand want in de businessclass lounge kun je jezelf goed vermaken. Dus rond 7pm aan boord, en een nieuwtje was dat ik dit keer voor het eerst een stoel op het upper-deck had, dus in dat hoge stuk van een 747. Erg cool, en een stukje rustiger en minder luidruchtig bleek tijdens de vlucht. Maar de vlucht was nog niet van start. Push back van de gate, motoren starten en draaien die handel zou je zeggen. Maar dat draaien duurde lang, tot de captain kwam met het feit dat er oliedruk meterjes niet aan het werk waren en dat we weer gingen parkeren om dat te laten vervangen. Een prima beslissing, maar tijd technisch gezien niet gunstig voor onze connectie in London. Dus met 2 uur vertraging opweg. Redelijke vlucht en nog een beetje geslapen. (de stoelen in BA Business class gaan helemaal 180 graden plat). Maar toen we aankwamen hadden we nog maar 50 min over om naar de Parijs vlucht te rennen. Was gelukt, waren prima op tijd, maar op Charles de Gaulle aangekomen bleek dat de koffers het helaas niet gelukt. Je weet dat het fout is als je naam omgeroepen wordt met een frans accent en of je jezelf even wilt melden. Formulieren ingevuld en met de chauffeur, naar Chateau de Montvillargenne. Een mooi kasteeltje waar de meetings deze week gehouden worden. Wij dachten positief dat de koffers later die avond wel zouden komen, maar helaas. Met een plastic scheermesje en shampoo van het hotel, fris uit bed gekomen, direct in de oude kleren de volgende ochtend en maar werken en 1 oog op de deur houden of de koerier zou komen. Rond 15:00 kwam dan eindelijk het verlossende gezicht van een wit Renault busje aanrijden en zowaar, de koffers waren aan boord. Het is pas als je zo iets meemaakt dat je het gemak van schone kleren leert waarderen. Moet toch maar een back-up plan hebben voor de wereldtoer die op stapel staat voor Oct en Nov.

Eerste dag van het nieuwe schooljaar

Vandaag was het weer een start het nieuwe schooljaar in. Vorige week vrijdag was het meet your teacherday. Ook daar zijn we geweest zodat Bo en Nova met hun nieuwe juf konden kennis maken. Nova gaat van start in First grade of tewel groep 3 in Nederland met Mrs. Keefe en Bo gaat van start in Third grade of tewel groep 5 in Nederland met Mrs. Rosbach. De juf van Nova is al bekend want dat was ook een juf van Bo 2 jaar geleden. Gisteravond begonnen de spanningen op telopen bij Bo. Niet kunnen slapen, alle kinderen weer terug zien na een lange zomervakantie en alle klassen weer door elkaar. En als laatste ook nog van haar beste vriendinnetje Greta gescheiden voor dit schooljaar. Ook gaf ze toch maar de voorkeur om naar school gebracht teworden in plaats van de bus tenemen. Dit kan tenslotte het hele jaar nog. Geen probleem zo een eerste schooldag. Maar tot grote spijt regende het pijpestelen en niet zo een beetje ook. Dit maakte het er niet zo gezellig op als de voorgaande jaren. Samen in de regen zoeken naar de rij waar de dames in moeten staan als de bel gaat. Want iedere klas heeft een eigen plek om een rij temaken zodat ze netjes in de rij de school binnen kunnen. Vanmiddag haalde ik 2 vermoeide meiden op, die hard gewerkt hadden naar eigen zeggen. Bo kwam al met het blijde bericht dat er deze week geen huiswerk gegeven wordt. Hoe het met Nova zit moeten we nog maar even afwachten deze week. Maar we worden weer gedwongen om in het ritme tegaan. En dat vinden we ook helemaal niet erg.

Labor Day

Doing nothing on the Day of Labor. Dit weekend was het Labor day in de US. Een soort dag van de arbeid, maar dan niet op socialistische toer maar uiteraard meer Amerikaans. Overigens kent Canada ook een Labor day maar die is niet gelijk met de US. Eigenlijk is Labor day een mooie gelegenheid om van een lang weekend te genieten en de start van het schooljaar. Dus morgen (dinsdag) gaan de meiden weer naar school en zijn de 10 weken vakantie weer voorbij. Dat is geen dag te vroeg, want ze waren wel toe aan wat structuur. Zaterdag, was gezellig druk. Wij dachten Winni en Marisca, die midden in een verhuizing zitten, te kunnen helpen door Maite gezellig bij ons te laten spelen, en 's morgens vroeg ging de telefoon of we ook het spruit van de fam Decneut voor een uurtje konden hebben. Tuurlijk, breng maar langs, hoe gezelliger hoe beter. Uiteindelijk 's avonds nog een BBQ met Claire (vriendin van Jacq) en Doug, de ouders van Gretha, Bo's beste vriendin, dus heerlijk nagetafeld en de dames weer laat naar bed. Voor de rest dit weekend naar de Evergreen State Fair in Monroe geweest, gelijk aan voorgaande jaren, veel dieren, veel voedsel en veel kermis. Maar iets om elk jaar niet te missen. Maandag was rustdag. Heerlijk niets gedaan, uitgeslapen en de boel klaargemaakt voor het nieuwe jaar. Bo en Nova lagen er vroeg in.