Een weekje paasvakantie

De afgelopen week hadden Bo en Nova paasvakantie. Dit betekent een weekje relaxen en alleen maar dingen doen die je leuk vind. Bo heeft 3 dagen aan de track en fieldcamp meegedaan. Dit werd gehouden op de atletiekbaan van de highschool in Duvall. Alle vormen van atletiek kwamen aanbod. Dit zelfde had ze vorig jaar ook gedaan en ze reuze enthousiast dat het deze vakantie weer was. Twee vriendinnetjes, zie foto hier boven, hadden zich ook ingeschreven en dat is dan natuurlijk nog leuker. Dus 3 dagen anderhalf uur sporten en gelukkig viel het weer ook mee dit jaar, we hebben alleen de laatste dag regen gehad. Verder zijn er play-dates geweest, want ja alles moet hier van tevoren geregeld worden. Dus ook het samen spelen. Verder ben ik door mijn nieuwe overbuurvrouw op de koffie gevraagd. Deze komt uit van oorsprong uit Mexico en is met een Amerikaan getrouwd. Nooit verkeerd om contact tehebben met je buren, dus ik had het aanbod aangenomen. Bezoek was gezellig, ik ging met een ontbijt de deur bij haar uit, door haar zelf voorbereid in de oven etc. Was lekker, maar de koffie moet ik nog steeds krijgen. Gisteren was het pasen. De kids hebben eitjes gezocht in huis, we hadden 42 chocolade eitjes verstopt en de dames hebben zich prima vermaakt met zoeken. Een gezamelijk paasontbijt met het gezin en natuurlijk niet tevergeten het paas eieren schilderen kwamen aan de orde. Om half 2 werden we bij onze naaste buren verwacht voor een paas-diner. Steve ging koken, dus we waren reuze benieuwd wat er op tafel kwam. Er was nog een ander gezin uitgenodigd met de kinderen en een oom van de buurvrouw waarvan ze er tevoorkort achter is gekomen dat deze een uurtje hiervandaan woont. De kinderen aan een aparte tafels en de volwassen aan de officiele diner tafel. De ham, een groot stuk wat uit de overkwam, de speciale amerikaanse aardappelen puree samen met de boontjes ovenschotel en nog een brocollirauwkost smaakte goed. En als nagerecht natuurlijk niet tevergeten de taartjes, deze waren ook zelf gemaakt en meegebracht door één van de genodigde. Dus een geslaagd paasdiner en daarna nog een egg-hunt voor de kids, buiten. De meisjes in de voortuin en de jongens daarna in de achtertuin zoeken. We gingen met een goed gevulde maag en een hoop gezelligheid rond half 6 de deur weer uit.

Als de lente komt dan stuur ik jou.......

Tulpen uit Skagit County. Een beetje Hollands gevoel kwam wel op. Tulpen velden alle kleuren. Met de daarbij behorende toeristische bijkomstigheden. Verkoop van tulpen, alle schilderijen met tulpen en ja zelfs delfsblauw was aanwezig. Alles klopte wel een beetje het landschap was vlak, de tulpen velden en het weer.....bewolkt en regen. Met een karretje achter een trekker konden we dichterbij de velden komen van Tulip town. Door het weer was het allemaal erg drassig en daar hadden we natuurlijk niet bij stilgestaan om regenlaarzen voor de meiden mee tenemen. Dus de traktor was een prima uitkomst. Er was mij al verschillende malen gevraagd of ik naar de tulpen velden geweest was in dit land. En moest bekennen dat we dat nog niet gedaan hadden. Uit verhalen moet het indruk wekkend zijn. Als me nu gevraagd wordt of ik er ben geweest kan ik dat beamen. Als ze vragen of het net als in Holland is, zal ik op een voorzichtige manier moeten bekennen dat de tulpenvelden in Aalsmeer, Lisse etc. vele vele malen groter zijn. Maar we hebben weer een lekker dagje toerist gespeeld en een gezellige dag gehad.

Een lot uit de loterij

Jawel, er is vandaag post gekomen. Een brief van de Stillwater Elementary School voor Nova. Er moest geloot worden om een fullday kindergarten plek en Nova is één van de uitverkorene. Dus onze Nova mag komend schooljaar hele dagen naar school. En krijgt ook dezelfde juf als Bo vorig schooljaar had. Nova is er al erg mee bezig en vind het allemaal erg leuk dat ze eindelijk naar dezelfde school mag als Bo. Ze kijkt er ernorm naar uit.

MVP

Diegene die deze blog regelmatig bezoeken weten dat ik niet veel vertel over mijn werk. Niet dat ik nou een saaie baan heb, maar het is niet iets waarvan ik nou denk dat dit, buiten voor de Microsoft mensen, iets is waar je wat aan hebt. Toch wil ik daar nu een uitzondering op maken. Vanmorgen kreeg ik uit handen van Mich Mathews , de Corporate Vice President van Marketing van Microsoft tijdens een "all hands" meeting waar alle mensen in de CMG (Central Marketing Group - zo'n 500 man) bijhoren een MVP (Most Valuable Player) award uitgereikt voor het project en werk dat ik, samen met een heel team, de afgelopen maanden heb gedaan. Ben enorm trots en vereerd dat ik deze award gekregen heb en geeft mij een gevoel van voldoening en waardering plus een bevestiging dat ik ook qua baan de juiste stap heb gezet om voor enige tijd naar de US te verhuizen. Om dit te krijgen voor iets waar ik al heel lang mee bezig ben geweest (Business & Marketing planning), zelfs al toen ik nog in Nederland werkte geeft een goed gevoel. In Nederland deed ik dit onder andere met mijn collega Paulus en hadden we toen al discussies hoe we dit konden doen en de problemen konden oplossen. Nu dat ik hier ben en onderdelen die ik met hem samen bedacht heb kan inbouwen in een oplossing die de hele wereld overgaat, doet me goed. Bijna 2 weken geleden was het 2 jaar geleden dat Paulus ons ontvallen is door een noodlotig ski-ongeluk. Je moest eens weten Paulus, ...je moest eens weten!!.....

It's so easy

Vanmorgen waren we vroeg opgestaan, jawel echt vroeg. Om kwart voor 7 ging de wekker. En de klok was ook nog eens een uur vooruit gegaan vannacht. Kun je nagaan. De familie Schaap zat om kwart voor 8 in de auto om naar Stevens Pass terijden. Om nog even lekker een dagje te skieén. Het was 5 kwartier rijden dus lekker dichtbij. Maar voor de ski lessen van Bo en Nova moet je voor half 10 hebben ingeschreven en de lessen beginnen dan om 10 uur. Het weer was top en de sneeuw fantastisch. Bo wilde graag een hele dag op les en Nova een halve. Nadat de lessen begonnen waren hebben Milo en ik samen nog lekker kunnen skieén. Na samen tehebben geluncht, ging Bo met de skileraar mee en Nova met ons. Deze dame heeft het skieën steeds beter onder de knie. Zong ook de hele tijd onder het skieén. Maar de hit die ze het meeste zong was "It's so easy, yeh yeh" gebaseerd op een bestaand liedje. Nadat de les van Bo was afgelopen hebben de meiden nog even in de sneeuw gespeeld en waren we moe en voldaan naar huis gereden. Bo heeft een goede les gehad vandaag, ze kreeg niet de allermakkelijkste afdaling en moest flink op techniek werken. Zal niet lang duren, of ze kan beter skieén dan haar vader en moeder. Wellicht zullen we weer tot volgende winter wachten om op deze manier lekker met zijn alle tegaan skieén. En ons richten op de voorjaarsaktiviteiten, zwarte walvissen kijken op zee etc.

We lopen het uurtje in

Vannacht gaat bij ons ook eindelijk de zomertijd in. Dus dan lopen we weer gelijk en is het verschil weer teruggebracht tot 9 uurtjes. Zomertijd klinkt goed, maar we zitten nu plannen te maken om morgen de skies onder te binden en de frisse berglucht op te snuifen en in Stevenspass nog eens de winter op te gaan zoeken. Er ligt volgens de berichten nog genoeg.

Sonics vs LA Lakers.... entertainment of sport

Was gisteren (31 maart) na meer dan een jaar weer eens in de Key Arena, de sport tempel van Seattle alwaar de Seattle Supersonics hun thuiswedstrijden spelen. Op inititief van collega Winni het weekend gestart met een wedstrijdje basketball. Nu zijn de Sonics dit jaar niet echt op schot en is hun ster speler Ray Allen (hier links) niet echt het kaliber van de opvolger van de legendarische Michael Jordan, bij de LA Laker Kobe Bryant (hier rechts). Kobe scoorde voor de Lakers 43 van de 106 punten. Toch hebben we een goede avond gehad want naast de sport is een evenement als dit ook puur entertainment. Begint met de opening van de wedstijd, zoals altijd met het volkslied en dan tijdens elke time-out, break of onderbreking dan ook komen er cheerleaders, dansers of een groep die via trampolines de ballen vliegend dunkt in de baskets. Uiteraard hebben de Sonics ook een mascotte Squatch en die tracht de sfeer er in te houden, zelfs als het team door het geweldige spel van LA Lakers Kobe Bryant naar huis gespeeld wordt. Zelfs met een nederlaag zal je niet met een vervelend gevoel naar huis gaan. Het gaat om de "experience". De ultieme vorm van entertainment kwam echter niet van het veld maar van de tribune achter ons alwaar een ras-echte Sonics fan, een""hommy" in engels wat ik soms niet eens kon verstaan, zijn mening luidkeels verkondigde over spelers, spel , punten en de scheids. "Something aint right rev!!".... "Let it fly!!"......"that's butter!!" ... "You know what I'm saying?" om maar wat termen te noemen die de beste man over ons heen wierp. Puur genieten, dacht dat zo iets alleen in rap-videos bestond, maar het is de echte "slang" taal van de straat. Het baseball seizoen is bijna van start... dus dan gaan we het entertainment gehalt van de Seattle Mariners bekijken. Keep you posted.