Volgooien

Als je in het buitenland bent maak je nog wel eens wat mee, zelfs als je er al 1,5 jaar woont. Onze perfecte vakantie hebben we in Washington en Oregon gedaan en met de automobiel dus was het uiteraard noodzakelijk om te tanken. Nu schreeuwen ze hier van de daken dat de benzine hier duur is, maar met $3,- per gallon is dat nog altijd de helft (ongeveer omgerekend $6.20 per gallon) wat je in Nederland betaald. Dus we waren al even onderweg en bij onze laatste bestemming in Lincoln City in de staat Oregon. Lampjes begonnen te branden dus op zoek naar van sap voor de car. Jacq ondertussen naar de Safeway voor wat boodschappen en ik naar de vertrouwde "nederlandse" Shell. Zet de auto neer, stap uit en doe mijn pinpas door de machine en neem de slang en hang hem in de auto... tanken maar. Niets aan de hand en het belangrijke sap vloeit gestaagd in mijn tank. Plotseling komt er een tiener met een Shell pakje naar mij toegesneld en begint me aan te kijken of ik iets van hem aan heb. Ik kijk met vragende ogen terug en na 1/2 minuut zegt ie" " I'll be right back". Prima , wat je wil en de pomp doet nog steeds pompen en mijn auto vullen. Even later komt ie terug en zegt: " You are not allowed to pump your own gas." Watte, zeg ik, want ik denk die maakt een grapje en ik zit in de amerikaanse versie van Banana-split. Maar de man herhaald " You are not allowed to pump your own gas." Wat blijkt, de staat Oregon, als enige in de hele US heeft een wetje dat ons gewone burgers beschermd van onszelf en het niet toestaat om de pomp ter hand te nemen en zelf te tanken. Kan klaarblijkelijk op een boete uitdraaien van $400,-. Dus ik gelijk handjes van de pomp en zeg: " Yoh doe jij het dan maar afmaken, ik kom er niet meer aan." Voor iedereen die denkt, Amerika dat is toch één land... vergeet het maar... Dus wij hebben weer wat geleerd, als we naar Oregon gaan voor de "grens" even tanken.

Druk weekend

Het was dit weekend een drukke bedoening. Zaterdag was de HAC bbq. Wat is de HAC? Welnu dat is de Holland America Club van Seattle waar we sinds we hier wonen lid van zijn, maar vooral voor het Sinterklaas feest dat ze elk jaar organiseren. Maar wat ze ook doen is de jaarlijkse bbq en dit keer hadden we ons voorgenomen daar maar eens even te gaan kijken met wat andere nederlanders van Microsoft, een gezellige groep. Het werd georganizeerd in New Castle park aan Lake Washington een prima omgeving met bomen, gras, zand strandje en water. Een temperatuur van 25gr+ maakte het geheel compleet. Zondag ochtend eerst ff bij de buren Jason & Jessica langs omdat hun zoon Alex zijn 2e verjaardag vierde en daarna op naar Monroe voor de jaarlijkse Evergreen State Fair. We hadden met Winni en Marisca afgesproken om gezellig over de Fair te gaan, in een temperatuur van 30gr+ en uiteraard hadden onze meiden samen met Maite de tijd van hun leven op de kermis. Pasgeboren Jessa hield zich prima in de wagen en de draagzak. Bo en Nova hebben zich van hun avontuurlijke kant laten zien. Bo had het al eens eerder gedaan maar voor Nova was het de eerste keer dat ze de steile klimmuur ging beklimmen. En ze deden het beide top. Nova kwam ver over de helft, toch zo'n 4-5 meter hoog en Bo, na een kleine aarzeling vlak onder de top, overwon haar angst en haalde de top van de muur (7-8 meter) en kon toen abseilen naar beneden. Ja, ome Gerard, je bent niet de enige meer die aan een touwtje naar beneden gaat. Na een lekker ijsje en een bakkie leut voor de volwassenen gingen we weer huiswaarts en lagen de meiden direct vredig te slapen

Nova 5 jaar

Vanmorgen om half 8 opgestaan om Nova wakker tezingen voor haar verjaardag. En snel wakker werd ze. We hadden de uit Nederland opgestuurde kaarten verzameld om vandaag tegeven.Samen met andere kadootjes uit Nederland en nog een klein kadootje van ons was het een mooi aantal. Kaarten lezen, uitpakken noem maar op. Het grote kado van papa en mama was al een paar weken geleden in gebruik genomen, die mooie fiets waar ze de hele zomer al van geniet. Na de telefoontjes uit Nederland tehebben gehad, was het buiten speeltijd en vertelde ze iedereen die het maar wilde horen dat zij de "Birthday Girl" was. Vanmiddag kwam er nog een laatst verwacht pakje bij de post van Opa en Oma. Toch nog optijd. Vanavond bij Soccer training mocht ze tracteren, en werd ze aan het eind spontaan toegezongen door haar team. Daarna snel naar huis omkleden in de mooiste jurk en naar Ixtapa om te gaan uiteten. Zie hier boven de foto. Dit was tevens een mooie afsluiting van haar verjaardag. Volgende week zaterdag gaan we het echt vieren en komt er visite, wat voor Nova betekent, nog meer kadootjes. Namens Nova allemaal bedankt voor alle toegestuurde kaarten en kadootjes, dit maakte het toch weer een bijzondere verjaardag door de familie en vrienden uit Nederland.

Komt ie bal !!!

Het seizoen is begonnen. Onze beginnende kleine van Basten's zijn deze week voor het eerst op training geweest voor het voetbal seizoen hier in de US beter bekend als soccer. Voor beide dames moest er natuurlijk eerst het nodige materiaal aangeschaft worden want kicksen en scheenbeschermers zijn verplicht, zelfs bij de kleintjes als Nova (safety first). Dus nadat we afgelopen weekend de plaatselijk middenstand weer even gesponsord hadden met de nodigeNike en Adidas spullen konden we aan de slag. En niet zomaar aan de slag. De komende weken tot begin Oct zijn we 4 keer per week bezig met soccer. Maandag en Woensdag Bo en Dinsdag en Donderdag Nova. Eerst trainen en dan vanaf begin Sept beginnen de wedstrijden. Bo speelt op het Big Rock sportsfield (dat is om de hoek en te lopen) en Nova speelt helaas in Carnation (15 min rijden met de auto). Het begrip " soccer-mom" begrijpen we nu helemaal, want overal zie je moeders (weinig vaders) rijden met auto's vol met kinderen om ze naar en van de training te halen. Maar voor een eerste keer doen de beide dames het helemaal niet slecht en ze hebben er enorm veel zin in. Maandag scoorde Bo al 2 keer op de training en vandaag mocht Nova laten zien wat ze waard was in haar nog gemengde team. Dus de komende weken kun je ons tussen 6 en 7 's avonds op het sportveld vinden en juichen we naar onze teams. Olé, ole, ole, ole.... we are the champions.

Vakantie "Derde Etappe"

Vanuit Long beach vervolgde we onze reis verder naar het zuiden, over de Colombia River, waar we in Oregon State kwamen. In Lincoln City was onze volgende camping. Tijdens onze reis hier naar toe hebben we Cannon Beach nog even bezocht. Dit was zeker de moeite waard. Hier ook de mooie zandstranden en de enorme grote rotsen die gewoon uit de zee vandaan kwamen. En bij laagwater/ Eb kon je er nog dichtbij komen ook. Ook hebben we de grote Tillamook fabriek gezien aan de buitenkant welliswaar, waar ze de Tillamook kaas maken. Bij aankomst hadden we dit keer een cabin in de zon. Erg prettig als de temperatuur nog steeds niet erg hoog is. Maar zonnig was het wel. We hadden uitzicht op een leuke speeltuin, genieten dus voor ons allemaal. Als wij aan het koken waren dan speelden Bo en Nova in de speeltuin. Lincoln City was niet echt een bijzondere plaats. We hadden erg lekker weer en zijn daarom ook lekker naar het strand geweest waar ook de badkleding aan kon vanwege de temperatuur. Ook hebben we nog even de Outlet- Mall bezocht, want in de Oregon betaal je geen tax als je iets koopt zoals hier in Washington State. Dus alle prijzen zijn hetzelfde maar geen extra kosten bij de kassa. Maar we hebben ons netjes gehouden. Want onze dames houden niet van winkelen. De laatste dag van de vakantie zijn wij in 1x terug naar huis gereden via Portland, hebben we dus nog iets van de binnenland van Oregon gezien. Vele vlakke heuvels met landbouw, weer een andere omgeving. Dit was een ritje van 6 uurtjes naar huis, waar we weer in de lekkere temperatuur van 25 met zon terecht kwamen. Waar we nog lekker van de zomerse warmte kunnen genieten voor we weer in het gereel moeten, werk, school, club en sporten etc. Maar we kijken terug op een leuke vakantie waar we weer veel van het land gezien hebben.

Vakantie "Tweede etappe"

De tweede cabin stond in Ilwaco/ Long Beach Island. Hier verbleven wij in totaal 4 nachten. Tevens de slechtste camping. Maar we zijn veel op pad geweest. We hebben Long Beach bezocht, een echte badplaats, gezellige winkeltjes, veel van alles hetzelfde. Een mini golfbaan, dit was 1 van de dingen die we Bo en Nova beloofd hadden tedoen, als we het tegenkwamen. Veel vliegerwinkels, waar we de meiden een eigen vlieger kado gedaan hebben. Want veel wind stond er op het strand. Ook hebben we het "World kite museum"bezocht in Long Beach. Dit was ook met name om op tewarmen tegen de kou, en wind die dag. Helaas deed het museum zijn naam geen eer aan, en raadde we het ook niet aan om een bezoek tebrengen, tenzij je natuurlijk op wilt warmen. Om de vliegers uit te proberen zijn we natuurlijk ook naar het strand geweest, dit was een ervaring op zich. Het waren echte brede zandstranden zoals wij van Nederland kennen, maar hier ga je met de auto het strand op. Milo probeerde even een klein rondje, was toch wel angstig dat ook zijn 4 wheel drive ergens in het zand bleef steken, dus maakte weer rechts om keer. Bo die dit in de gaten kreeg, vertelde haar vader het toch maar gewoon tedoen, iedereen deed het niet waar, dus waarom jij niet. Milo was over de streep getrokken door Bo, dus er werd een bocht gemaakt terug naar de zee, auto werd "geparkeerd" uitstappen en plezier maken. Verder zijn we nog naar het uiterste puntje van Long Beach Island gereden wat een beetje Slufter effect heeft op Texel. Een groot natuurgebied voor vele vogels. Onderweg ook de Oester kwekerij nog aan gedaan. En op zaterdag de plaatselijk "Art market"in Ilwaco bezocht. Ook deze dagen waren niet warm en veel wind. Waar ik terplekke besloot een fleece vest voor mezelf aanteschaffen tegen de kou. Op deze plek hebben we wel 2 overheerlijke restaurants getroffen waar we erg lekker gegeten hebben.

Vakantie 2006 - eerste etappe

We zijn weer terug. De afgelopen 11 dagen zijn we onderweg geweest en hebben eindelijk eens bekeken waar we nu woonden. Vakantie in Eigen land had in Nederland altijd iets van, nee, vakantie betekend buitenland. Maar nu in Washington State is dat wat anders. We hadden de omgeving nooit verder verkend dan Seattle en de ski-pistes maar voor de rest niet. Dus zogezegd zogedaan en zijn we op rond-rit geweest voor 11 dagen aan de West-kant van de staat. De eerste etappe voerde ons naar Port Angeles in het noorden van de Olympic Penninsula, het schier-eiland aan de overkant van Seattle. Dus met de ferry van Edmonds naar Kingstone (nee niet die in Jamaica) en dan doorrijden naar Port Angeles. Het weer leek mee te zitten en de met een helder blauwe hemel kwamen we op de KOA camping aan. Oude tijden herlevenden weer, want we hadden gekozen voor een rondreis met cabin, houten hutten met alleen maar 4 bedden en voor de rest helemaal niets. Dezelfde methode hebben we gedaan toen we in onze jonge jaren met Mark en Ingrid 3,5 week op trek tocht door Amerika zijn geweest, welnu de cabins zijn nog exact hetzelfde. Toen we de auto uitstapten kregen we de eerste koude douche, aan de kust in Washington is het KOUD. Hoewel de hemel strak blauw was, schoten we gelijk in de vesten en truien en hebben die bijna niet meer uitgehad. Vanuit Port Angeles zijn we de omgeving gaan verkennen, het stadje zelf, met de veerboot naar Vancouver BC (Canada) en op één dag zijn we naar het meest Noord-Westelijke puntje van Amerika gereden aan de Neah Bay genaamd Cape Flattery. Daarnaartoe ge-hiked en toen weer snel terug want de rit naar de cabin was toch zeker 2,5 uur. De meiden zich op de campaign vermaakt in het (koude) zwembad en op de hay-ride (hooiwagen rijden) die elke avond plaatsvond. We hebben wat foto's online gezet. Kijk hier maar.