Wednesday, December 29, 2010

Happy New year - 2011

















Vanuit een wit besneeuwd Duvall, waar plotseling na de kerst sneeuw naar beneden komt, wensen we iedereen alvast de allerbeste wensen voor het volgende jaar. Dat het een gezond, gelukkig, succesvol en avontuurlijk jaar mag worden. Milo, Jacqueline, Bo, Nova en TJ

Saturday, September 04, 2010

Eerste school week


De vakantie is voorbij en het echte leven is weer begonnen. Voor de dames betekent dat weer naar school en voor mij weer naar Microsoft en Jacqueline heeft weer rust in het huis na 11 weken school vakantie. Dit jaar gaat Bo voor het eerst naar Middle School, dat is de volgende school en ze gaat naar 6th grade (zesde klas). De is de eerste stap naar middelbaar onderwijs en de school werkt dan ook zo. Geen vaste leraar meer, dagen die opgedeeld zijn in trimesters en je gaat van de ene klas (math) naar de andere klas (english) en hebt daar dan 5-7 min voor. Uiteraard verschrikkelijk spannend voor Bo en ze had de kriebels in haar buik voor de eerste dag en was super nerveus de dag ervoor. Niet alleen hoe het allemaal zou gaan, maar ook wat ze aan moest en hoe haar haar dan moest zitten. Het ging allemaal prima, maar waar we allemaal wel aan moeten wennen is dat de school nu niet meer om 8:30 komt maar om 7:30 en dus de fam Schaap nu om 6:45 de wekker moet zetten. Als na schoolse sport activiteit heeft Bo gekozen om in het Tolt Middle School Cross-Country team te gaan en dus moet ze ELKE dag, na school naar de training toe, en voor een uur rennen en stretchen. Nova gaat naar 3rd grade en zit dit jaar bij Mr Harveston in de klas. Dus voor het eerst een meester, en we zullen zien hoe het gaat. Nova heeft altijd wat extra liefde en aandacht nodig en een meester is altijd wat strenger. Ze heeft er heel veel zin in, en als start van school had Nova bedacht dat het tijd was voor een nieuwe haarstyle. Dus de dag voor school, de schaar erin. Het idee was om het schouderhoogte te krijgen, maar dat viel toch iets korter uit. Maar het ziet er leuk uit dus eind goed, al goed.
Het weer begint al weer koud te worden en de eerste bladerenvallen van de bomen. Herfst is onderweg.

Wednesday, September 01, 2010

Verjaardag Nova















































Inmiddels alweer een week geleden was het 24 Augustus en werd Nova 9 jaar. Dit hebben we gevierd met een feest in de tuin, want het was toen nog lekker warm. S'morgens hebben we haar uit bed gezongen en daarna was het tijd om alle kadootjes, kaarten die opgestuurd waren uit het buitenland uit tepakken. Iedereen nog bedankt voor alle attenties, ze waren dit jaar allemaal optijd binnen. Dit ligt immers altijd aan de post in de US, als je pech heb duurt het langer dan 2 weken voor in Duvall is. Alle telefoontjes waren voor de jarige en smiddag hebben we wat mensen uitgenodigd om de jarige teverrassen. Het was mooi weer, zwembad was open en dit jaar hadden we een lekkere ijstaart voor de verandering. Als afsluiting hebben we op verzoek van Nova bij Ixtapa op terras buiten gegeten.

vacation East Coast Part 7


Ome Cor 87 jaar met zijn vrouw Mary.
Van links naar rechts per koppel:
Steve en Chris, Mike en Jackie, John en vriendin,
Ed en Lesley, Wayne en Marry Ellen.


De boerderij van Ed en Lesley.




De boerderij van Steve en Chris.




Mailbox.
Als afsluiting van onze vakantie zijn we op bezoek geweest bij de Fam. Bloetjes in de omgeving London, On. Een oom en 5 neven en 1 nicht + aangetrouwd met kinderen en kleinkinderen wonen daar. Ed en Lesley hebben in 1988 een bezoek gebracht aan Nederland en zo hebben wij ze destijds 1x ontmoet. Op maandag werden we verwacht voor de lunch bij Mary Ellen en Wayne, waar we ook verbleven voor 4 nachten. Zij hebben een bed en breakfast, dus genoeg ruimte. Ome Cor zou daar ook komen lunchen met zijn vrouw. Een weerzien van zn 19 jaar ong.
Wat leuk om familie tezien die je nog niet eerder ontmoet heb in je leven, toch wel bijzonder.
S'avonds was er een BBQ en campvuur georganiseerd voor de neven die intresse hadden om ons te ontmoeten. Klinkt leuk, maar je weet natuurlijk nooit wie er op komt dagen. Nu dan, 4 neven met vrouw kwamen over om ons teverwelkomen. 1 Neef woont in Quebec, 6 uur rijden met de auto, die was er niet bij. Wat hebben we gelachen met zn alle. We waren de eerste family die de grapjes begrepen. Na deze gezellige avond kwamen de uitnodigingen binnen. Lunchen bij Ome Cor en Mary, Dinner bij Mike en Jackie, Lunchen bij Ed en Lesley. Na dinner bij Mike en Jackie kwamen ook Steve en Chris nog even buurten....nee ze wonen niet echt om de hoek. Toen we bij Ed en Lesley waren hebben we nog bij Chris en Steve langs geweest. Deze runnen samen 1 boeren bedrijf, melkkoeien en landbouw, granen en mais. Bo en Nova vonden het geweldig, over de boerderij met de koeien en de schapen die voor hobby worden gehouden door een zoon van Ed en Lesley, Randy. Mee met Steve op de traktor etc. Op woensdag hebben we nog even een noodtrip naar Toronto gemaakt om een vergeten pluche beest op tehalen. Bo was deze op 1 of andere manier kwijt, wellicht tussen de dekens en na een telefoontje naar het hotel konden we met een gerust hart slapen. Het was een tripje van zn ruim 220 km maar het kon helaas niet op gestuurd worden. Mary Ellen had voor ons een leuke terug route bedacht met daarbij behorende restaurant. We hebben St. Jacobs aangedaan en zijn door het landschap van de Mennonite county. Een volk dat overeenkomt het de Amish bevolking in de US. Op donderdagavond hebben we met Marry Ellen, Wayne, Steve en Chris in een restaurant gegeten als afsluiting. John zou ook nog komen maar had het tedruk met zn werk, hij heeft een eigen loodgieters bedrijf. Op vrijdag hebben de auto afgegeven in Detroit vliegveld en het vliegtuig naar huis genomen.

Vaction East Coast Part 6




























Na een bezoek aan de Niagara Falls, verbleven we een weekend in Toronto. Een super leuke stad, relaxed met terrasjes en een leuke boulevard. We hebben de CN tower bezocht, met zoals je ziet de glazen vloer. Het weer was erg aangenaam en er was veel reuring in de stad vanwege een evenement. Muziek, standjes met verkoop van allerhande etc. Ook hier hebben we fietsen gehuurd en zijn langs het water gefietst en hebben verschillende strandjes aangedaan.
We verbleven in een hotel met zwembad wat betekende dat we ook lekker hebben kunnen chillen, wijntje, bedjes, zon en zwembad.

Thursday, August 12, 2010

Vacation Part 5






Aangekomen in Buffalo stond de auto klaar om ons traject te vervolgen. Op naar Niagara Falls, Ontario. Hier verblijven wij 1,5 dag om van de Falls te genieten. Niagara is een dorp dat is uitgegroeid tot een little vegas voor kinderen. We zijn s'avonds het dorp in gegaan voor dinner. Bo en Nova keken hun ogen uit, overal wederom verlichting met herrie, maar dan meer iets wat op een kermis lijkt. Een reuzerad, wax museums, indoor minigolf, een game hal, etc. Gelukkig hebben we ook nog gezien waar voor we komen. De falls, in het donker langs de promonade lopen en om 10 uur nog even het vuurwerk meegemaakt. Een leuke avond dus. Vandaag hebben we met een boot een mistig toertje gemaakt naar de Falls toe. In regencaps op een boot mee en zo dicht mogelijk bij de watervallen komen. Wat een water en wat een stroming. We hebben de Falls van zowel beneden als van boven bewonderd. Om de bovenkant tebereiken lukte het niet om droog teblijven,want door de wind en al het vallende water "regent" het continue op 1 en dezelfde plek langs de promonade. Maar dit is wel verkoelend met de zon en aangename temperatuur. Wij hebben de Falls goed gezien en zijn klaar om morgen naar Toronto tegaan. Wat onze meiden aangaan die willen hier nog wel een paar dagen in Little vegas blijven.

Vacation part 4







Aangekomen in New York, wat een drukte, warmte en niet tevergeten de soms wat onfrisse geur. Maar New York zou New York niet zijn zonder dit alles. Overal mensen, taxies, toeterende auto's noem maar op. We hebben relaxed op Time Square gezeten op een trap, mensen kijken en uitrusten van het slenteren wat je toch ongemerkt veel doet. Fietsen in Central Park, was een wens van Bo en Nova, ze kregen de smaak tepakken nadat we in DC gefietst hadden. Empire State Building in geweest tot de top met een geweldig uitzicht over de stad. Met de metro naar de kop van Manhattan. Voor Bo en Nova een compleet nieuwe wereld, de ondergrondse, herrie, donker, noem maar op. We waren er ook extra allert op onze kids, niet zo zeer dat ze weglopen, maar wel door dat ze alles om zich heen zien, en ongemerkt met een stroom mensen meelopen terwijl we zelf een andere kant op gaan. Hier aangekomen hebben we een tourtje met de boot gemaakt naar het Statue of Liberty en Ellis Island. Wat groot en indrukwekkend, het was de wachttijd gelukkig wel waard, om met de boot tegaan. Ellis Island staat bekend om het aan eiland waar vroeger de immigranten aan kwamen met de boot, voordat ze Amerika inmochten.
Terug met vaste voet aan wal hebben we Ground Zero nog bezocht en het bijbehorende informatie/herdenkings centrum. Op deze plaats wordt nu een nieuw gebouw neer gezet en tevens een monument. De laatste dag hebben we besteed aan wat shoppen op Fifth Ave, lunchen op terras bij Rockefeller Plaza, de plaats waar de live uitzendingen gedaan worden van MBC en je op tv kan komen door bij de etalage tegaan staan.
Op Woensdag was het klaar voor vertrek om naar Buffalo NY te vliegen.

Saturday, August 07, 2010

East coast vacation part 3

Deel 3 van ons avontuur. Ik schrijf dit in de trein van Washington DC naar New York City. We zitten gezellig met zijn vieren tegenover elkaar en genieten van het uitzicht dat soms mooi en soms amerika op zijn lelijkst laat zien. De rit duurt 3 uur en brengt ons via Baltimore, Willington, langs de kust omhoog naar NYC. De afgelopen dagen hebben we ons wederom zeer vermaakt in DC. We zijn de derde dag naar het Air & Space museum geweest. Dat is onderdeel van het Smithsonian Institute. Iedereen denkt dat het Smithsonian 1 museum is maar het zijn er wel 10 die overal rond de zogenaamde “mall” van Washington DC te vinden zijn. Het Air & Space is een van de populairste en toen we aankwamen om binnen te komen, was de eerste verrassing dat de toegang gratis was. We hebben daar Apollo 11, de Spirit of St Louis (alwaar de eerte vlucht over de Atlantische oceaan meegemaakt is door Charles Lindbergh), Spotnik, de orginele vlieger van de gebroeders Wright, waarmee de eerst vlucht is gemaakt, de binnenkant van een heel vliegdeckship, een van de toestellen van Amelia Ehrhart, de eerste vrouw die over de ocean gevlogen is, en nog veel meer gezien. We hebben we bijna een dag doorgebracht. ‘s Middags trok er een storm over met veel onweer, en dus moeten we nog even binnen blijven, want we konden niet terug lopen naar het hotel. Uiteindelijk maar een taxi genomen,tussen de buien door. We wilde ‘s avonds met Loretto, een college van Microsoft een avond tour doen van de stad, maar die hadden we maar naar de volgende dag geschoven, en dus gingen we met zijn alle, inclusief Loretto, eten bij het oudste restaurant in DC, The old Ebbitt Grill. Eerst in de bar wat drinken, want de wachttijd voor een tafeltje was 45 min, maar dat maakte niet uit. De meiden hebben in Loretto een vriendin voor het leven gevonden, en ze vroegen haar van alles en hadden de tijd van hun leven. Het diner was prima en rond 11 uur hebben we de terugreis weer aanvaard naar het hotel. De volgende dag zijn we eerst maar eens uitgeslapen. Niet eens bewust, we warden gewoon niet voor 10 uur wakker. Ontbeten, (broodje pindakaas in onze kamer, want we hadden per slot van rekening een keuken) en toen wilde de meiden naar Maddam Tussaud. Viel een klein beetje tegen, maar de meiden vonden het geweldig aangezien ze op de foto konden met Selena Gomez en de Jonas Brothers. Later die avond kwam Loretto ons weer versterken en opperde ze het idée om de meiden mee te nemen op een “girls night” zodat papa en mama samen uit eten konden gaan. Uiteraard onbetaalbaar en iets wat we niet konden laten gaan. De dames gingen met Loretto naar de Spa om hun nagels te laten doen Jacq en ik hebben heerlijk buiten op een terras gegeten. Als laatste rond 9 uur hebben we dan uiteindelijk de tour gedaan van alle monumenten, gebouwen en het Witte Huis bij nacht, uiteraard geheel uitgelicht. Een fantastische reis, met een gids en een busje geheel voor ons vijven. Ik heb er vergeten bij te vertellen dat Loretto’s broer de eigenaar is van de taxi en bus service bedrijf, de grootste in de omgeving van DC, en daarom was dit allemaal mogelijk.De limo, de bus, etc. De meiden zijn nu helemaal gewend aan limo’s en elke keer als we een taxi nodig hebben, nemen ze aan dat het zo eenzwarte is, niet een “normale” gele. Nu dat we naar New York gaan, moeten ze maar weer wennen dat we veel zullen gaan lopen. Next update NYC.

Wednesday, August 04, 2010

East coast vacation: part 2







Ok, dag 2 dus. Het lijkt alsof we hier al een week of zo zijn, maar niets is minder waar. Dag twee begon rustig en naar een beetje uitslapen, zijn we op zoek gegaan naar een tentje voor ontbijt. We hebben een suite met volledige keuken tot onze beschikking, maar het is geen vakantie als je moet koken op de vroege ochtend. Dus na het ontbijt, met traditionele pannekoeken en gebakken eieren met spek, op weg naar The Capitol, het Binnenhof van de US. In dat gebouw bevinden zich de US Senate and US House (eerste en tweede kamer) en dus voldoende beveilinging, dat spreekt voor zich. Het was bloed heet vandaag en dus was de redelijk normale wandeling, toch een uitputtingsslag voor onze dames. Maar eenmaal aangekomen, was het het toch wel waard. Helaas bleek een bezoek toch iets ingewikkelder, aangezien je niet veel mee mocht nemen naar binnen, ook geen naalden, en als diabeet wordt het dan toch wel moeilijk. Maar Jacq is met Bo naar binnen gegaan, aangezien die nu de leeftijd begint te krijgen dat ze dit soort dingen gaan begrijpen en ook op school krijgt. Aan de andere kant moet je Nova ook niet onderschatten, want die wil alles weten over de grote stad, en over de dakloze, en junkies, die je hier toch wel ziet, en bij ons in Duvall in de verste verte niet te zien zijn. Toch wel belangrijk dat onze meiden wat meer wereldwijs worden en ook de problemen van de wereld te zien krijgen. Na de lunch bij een Sportsbar, op weg naar de volgende bestemming, the International Spy Museum. Een museum geheel gewijd aan alles wat maar met spionnen, koude oorlog, geheime camera's etc etc te maken heeft. Aan het begin van de tour neem je een geheime identiteit aan die je door het hele museum brengt. De meiden vonden het leuk, en hebben nog wat geleerd, over de Berlijnse muur, Russische spionnen in de KGB en de amerikaanse CIA. Na een diner in de plaatselijke Tex-Mex grill restaurant, was het weer tijd om ons stekje op te zoeken en de dames en onszelf een goede nachtrust te geven. Meer foto's staan op de link in de vorige post.


Tuesday, August 03, 2010

East coast vacation: part 1
















We zijn op weg. De vlucht naar Washington DC ging prima, hoewel de zogenaamde "red eye" vlucht uiteindelijk wel een beetje tegen viel de volgende dag. We vertrokken om 11:35pm en kwamen na 3,5 uur vliegen on 6:45am aan in Cincennati Ohio. Slapen in een gewone vliegtuigstoel blijft toch een uitdaging. Vandaar met een hele kleine jet, met 35 man erin, naar Washington DC, Dulles International airport. Alles voor elkaar en een hele goede vriendin van de familie had transport geregeld voor ons van luchthaven naar hotel. De man stond bij de band en nam ons mee naar de auto. De achterkant zag eruit als een gewone, maar luxe Cadillac, maar toen de meiden twee keer keken zagen ze dat het een echte limo was. AWESOME. Hun dag kon niet meer stuk en onze vriendin al helemaal niet. Vandaar naar het hotel dat bij het convention center ligt, en meer een appartement is dan een hotel. Na een goede nachtrust, om tijd op gestaan en ons plan getrokken. Nu is DC redelijk plat, dus wat is er niet beter dan de stad verkennen met een fiets. Helemaal top. Als je ooit de kans krijgt, zeker een fiets huren en de hele dag rond toeren langs alle gebouwen en monumenten. Eerst naar het Washington monument (de naald) geweest, toen naar WW II memorial, toen naar Lincoln memorial (denk aan Night at the Museum 2, waar Abe tot leven komt), toen naar Arlington National Cemetary, alweer meer dan 320.000 soldaten begraven liggen, plus een aantal presidenten waaronder John F Kennedy. En als laatste, als klap op de vuurpijl, het Witte Huis. Je kunt er redelijk dichtbij komen en toen we er stonden moesten we op eens allemaal weg. 15 meter verder op staan mocht weer wel. "Maar waarom dan?" vroegen de meiden. Even later begrepen we het. Michelle Obama moest de familie hond, wiens naam Bo is, even uitlaten op het grasveld voor het Witte Huis. Dus hebben we niet alleen het Witte Huis gezien, maar ook twee van haar beroemde bewoners. Pretty cool. Voor meer foto's van de vakantie klik hier.

Wednesday, July 28, 2010

Vakantie 2010 - East coast

















It's roadtrip time. De zomer is er weer en nadat al het werk gedaan is, de meiden van hun eerste weken vakantie gehad hebben en op verschillende zomerkampen geweest zijn, is het nu tijd voor de familie vakantie. Dit jaar doen we het een beetje anders en combineren we vakantie, met educatie, avontuur, en het aanhalen van familie banden. Zondag 1 Aug vertrekken we en Vrijdag 20 Aug komen we weer terug. Hier boven kun je onze trip een beetje volgen
  • Seattle - Washington DC: We starten in de hoofdstad met een diepe duik in de amerikaanse cultuur en alle belangrijke gebouwen en instituten zoals witte huis, congress, Smithsonian museum, etc, etc.
  • Washington DC - New York: Maar 3 uurtjes met de trein, duiken we vanuit het politieke hart van de US naar de Big Apple. Slapen in Manhattan en Empire State Building, Broadway shows, Time Square, Lady Liberty. Je moet het allemaal gezien hebben.
  • Ney York - Niagara Falls: De trouw locatie van de US. Veel mensen vieren hun trouwdag bij de falls en het is een van die unieke dingen die je gewoon een keer gezien moet hebben
  • Niagara - Toronto Canada: Op ongeveer 1,5 uur afstand van de watervallen, ligt Toronto. Een multi culturele stad, waar van alles te beleven valt. Zowel Lake Ontario, de CN Tower, en met de hulp van onze canadese vrienden zullen we geen moeite hebben om de leukste plekjes te vinden.
  • Toronto - London Canada: Nee, niet London in de UK, maar London in Ontario Canada. Dus waarom daarheen? Niets te beleven, saai en veel boerderijen etc. Welnu, dat komt omdat meer dan 50 jaar geleden een van Jacqueline's ooms (ome Cor) de stoute schoenen had aangetrokken en naar Canada getrokken is. We gaan bij hem en zijn 6 kinderen en klein-kinderen op bezoek. We zullen in de Bed& Breakfast van zijn dochter blijven slapen, en wellicht alle kinderen ontmoeten. Een grote Reunie van de familie Bloetjes.
  • London Canada - Detroit US: Laatste stop is eigenlijk niets meer dan een ritje naar het vliegveld en daarvandaan vertrekken we direct terug naar huis in Seattle.

En dat alles in bijna drie weken. Het lijkt een beetje op de film "Planes, Trains and Automobiles" maar dan positief. We'll keep you up to date.

Na 42 jaar dan maar toch...


Het werd de laatste tijd toch wel moeilijk om dingen in focus te krijgen, en ook het lezen was wat moeilijker, hoewel niet dat mijn armen te kort werden, maar toch zeker korter. Bij de jaarlijkse controle bij de opticien toch maar even aangekaart en na allerlei metingen en tests, kwam eruit dat een kleine korretie, + aan een oog en - aan het andere oog, de rust geeft die het makkelijker maakt om diepte en contrast te zien. Nu, dat betekend natuurlijk ook niet alleen glazen, maar ook een design montuur en dat is niet makkelijk. Verschillende shops afgeweest en uiteindelijk in de lokale brillenboer in Duvall geslaagt voor een montuur. Vandaag dan opgehaald en moet zeggen is wel ff wennen. Als je om je bril heen kijkt wordt alles weer wazig, en dan ding een uurtje op je hoofd is ook niet alles in het begin. Maar, het maakt alles wel wat meer in focus en beter te zien, dus even doorbijten en eraan wennen. Dus voor iedereen... hier is de"new me".

Sunday, July 11, 2010

Bedankt Opa en Oma




Het s alweer enkele weken geleden, maar we waren het niet vergeten. Toen opa en oma hier waren, hadden ze vlak voor ze weggingen nog een hele grote verrassing in petto voor de meiden. Beide mochten een nieuwe fiets uitzoeken en dus op de laatste dag waren we naar de rijwielhandel geweest in Redmond en daar hadden we twee fietsen gezien, maar helaas in een boekje want de maten die we met onze grote meiden nodig hebben waren helaas niet in voorraad. Dus bestellen en wachten tot midden Juli om ze te hebben. Dus deze week was het zo ver, maar helaas hadden we twee witten fietsen met blauwe letters besteld, en kwam er een wit met paars en een grijs met roze aanzetten. Dat was niet helemaal de bedoeling. Dus weer overleggen, en Nova was wel blij met haar wit met paars, want roze blijft toch nog steeds haar lievelingskleur, maar Bo wil niks van roze hebben dus die kon weer weg. Toen begon de zoektocht opnieuw en uiteindelijk in Kirkland hebben we er een gevonden die aan de eisen voldeed. Dus nu kunnen de dames weer fietsen, want hun oude bikes waren toch wel echt te klein. Dank je wel Opa en Oma!!


Wednesday, July 07, 2010

Independence day weekend in Victoria BC Canada

We hebben dit weekend de tassen gepakt en zijn met de veerboot naar Victoria in British Columbia, Canada geweest. Het was dit weekend een nationale feestdag in de US en dus hadden we, met de vrijdag erbij, een mooi lang weekend voor ons. Het weer is de afgelopen weken niet om over naar huis te schrijven geweest, en dat hebben we dan ook maar niet gedaan, maar de tocht naar Victoria bracht een mooie verandering in tempratuur en zon. Kijk op deze link voor de fotos.

Tuesday, May 25, 2010

Duvall beving


Het was rond 5:24am in de ochtend. Op wonderbaarlijke wijze waren we wakker, want Bo was net haar bed uitgekomen want "ze kon niet slapen". Na wat geruststellende woorden Bo weer naar bed en wij weer trachten te slapen. Toen gebeurde het. Eerst konden we het niet thuisbrengen, want het duurde maar 2-3 seconden, maar daarna dachten we het toch zeker te weten, onze eerste, voelbare aardbeving. 's Ochtends op het internet gekeken en inderdaad daar werd alles bevestigd (klik hier) . Er was in Duvall en omstreken een 3.4 op de schaal van Richter beving geweest en wij hadden hem gevoeld. Naar blijkt niet alleen wij, want meer mensen in de straat waren wakker geworden. Voor de rest was er eigenlijk niets aan de hand en was we geen kopje verschoven in de kast, en zijn de schilderijen netjes aan de muur gebleven. Opa en Oma waren netjes doorgeslapen maar krijgen toch de oorkonde voor het meemaken van hun eerste officiele aardbeving. De kans daarop in Landsmeer zal minimaal zijn. Gelukkig maar.

Monday, May 24, 2010

O&O zijn er





Het heeft meer dan een jaar geduurd maar dan zijn ze er dan toch eindelijk. Opa en Oma hebben via een kleine omweg de route naar Seattle en Duvall weer gevonden en zullen twee weken bij ons thuis zijn. De meiden konden hun geluk niet op en waren al weken in de weer met het bedenken wat ze willen doen als O&O er zijn. Dit keer moesten we ze niet van Seatac ophalen met het vliegtuig, maar uit Port Angeles op de Olympic Pennisula alwaar ze met de Statendam van de Holland America Line aankwamen. Ze waren namelijk bijna drie weken geleden opgestapt in Fort Lauderdale in Florida en via de caribean, het Panama kanaal, Costa Rica, Mexico en San Diego, naar ons gevaren. Prima naar hun zin gehad en veel gezien natuurlijk maar helaas deed de pre-paid nederlandse telefoon het niet, dus we wisten niet helemaal of alles goed was en of ze op de afgesproken tijd in Port Angeles zouden zijn. Eindelijk de dag voor aankomst kwam er een SMS van een dame die Linda heette. Ze was door O&O gevraagd om even een SMS te sturen dat de boot niet om 12:00 maar om 3:30pm aankwam. Wereldwijs mijn ouders. Scheelde ons weer een korte nacht, maar helaas hadden we niet gerekend op het feit dat de veerpont tussen Edmonds en de Pennisula wel eens druk kon zijn op een zaterdag en dus moesten we 90 min wachten voordat we over konden. Dan nog 1,5 uur rijden dus we waren 40 min te laat. Maar niks aan de hand, want net toen we het dock opreden ging de telefoon. Oma had een agent gevraagd of die even wilde bellen om te zien waar haar zoon was. Wereldwijs. Twee min later kon het knuffelen beginnen en daarna weer terug naar de pont en naar huis. Veel in de auto, maar voor een goed doel. Nu twee weken genieten van het gezelschap. Kunnen O&O bijkomen van hun vakantie.

Zusjes


De dames zijn weer eens op de foto geweest bij de school fotograaf en natuurlijk is dat altijd weer een leuk moment om te vergelijken. Het zijn echte zusjes en ze worden er gek van als iemand elke keer weer aan ze vraagt of ze een tweeling zijn. Nu is Nova niet de kleinste, maar Bo schiet nu ook de lucht in en dus zit er nu weer wel wat verschil in als ze naast elkaar staan. Maar qua gezicht en haar zitten ze nog wel dicht bijelkaar. Ach dat zal ook wel weer veranderen. Als echte meiden zal er van een wel een keer kort haar willen, en misschien ook nog wel een paar krullen (iets wat Bo helemaal cool lijkt).

Sunday, April 04, 2010

Skippers




Kleine meiden worden groot. Net als Bo is Nova ook lid van Skippers. Het touwtjespring team van Stillwater Elementary School. Dit keer was het Skippers Family night, een avond waar de kids hun kunstjes kunnen tonen aan familie en vrienden die willen komen kijken. Eerst is er de serie sprongen met een eigen springtouw. Zo hoog mogelijk, met trukjes, kruislings zwaaien etc. Daarna "double dutch" dus met twee grote touwen zwaaien en dan inspringen, en uitspringen. Uiteraard heeft Nova dit ook onder de knie. We zijn er nog steeds niet helemaal achter waarom springen met twee touwtjes "double dutch" heet, maar het is wel leuk. Helaas was papa er niet bij, want die zat in de UK voor zijn werk. Maar gelukkig heeft mama een en ander op de gevoelige plaat vastgelegd.