Nieuw speeltje

Hoewel we al drie digitale fotocamera's in huis hebben, werd het toch tijd om eens iets nieuws aan te schaffen. Twee van de drie camera's kwamen niet boven de 2 Megapixels en ook hadden twee enorme problemen met hun batterijen en kon je na 5 foto's genomen te hebben weer een stopcontact gaan opzoeken om bij te laden. Dus de stoute schoenen aangetrokken en via internet wat onderzoek gedaan en uitgekomen bij de Canon SD630, in europa bekend als de Canon IXUS 65. Helemaal niets mis mee. Een 3 inch scherm geeft het effect dat je direct TV zit te kijken en daar dan een foto van kan maken, en de flitser heeft een prima bereik zodat we eindelijk ook weer eens mooie foto's van momenten binnen kunnen maken. Dus als je denkt, hoe komt het toch dat die Schaapjes plotseling zoveel foto's online zetten, dan weet je nu de reden. We hebben een nieuw speeltje.

Een klein stukje thuis

Soms is dat wat je zoekt Oh zo dicht bij. Vandaag, zondag een makkelijk dagje. We hebben lekker uitgeslapen en na de lunch zijn we een keer actief geworden. Dit keer de Arts & Crafts fair bezocht in Bellevue. Dit is een grote basar van allerlei lokale kunstenaars en andere stand-houders die proberen hun waar aan de man te brengen. Er zaten zeker leuke dingen bij die prima in ons huis passen, we zoeken nog steeds iets voor op de grote muur bij de voordeur, maar altijd was datgene wat we echt mooi vonden iets meer dan ons budget dat we in ons hoofd hadden. Na een regenbui op ons kop te hebben gekregen, weer op weg naar huis. Wat gaan we eten, chinees, pizza, mexiaans??? Mmm er is al een tijdje een zogenaamde Grill bar in het dorp gekomen, nog nooit geweest, laten we daar even iets halen, dan eten we het thuis op. Zo gezegd zo gedaan. We worden verwelkomd door een dame met hoofddoek en zien op de menukaart, Shoarma, Gyros, Kebab en andere zeer bekend gerechten. Dus vanavond was het weer ouderwets met een broodje shoarma (ze hebben ook het pitabrood!!) en Gyros plus voor de meiden een orginele kebab. Soms loont het zich, om eens beter om je heen te kijken.

Terug naar Nederland

Na 12 dagen bezoek van Dennis met daarbij de uitjes die we gemaakt hebben was het voor Dennis weer tijd om naar huis tegaan. Woensdag zijn we nog even Down Town Seattle in geweest. Hadden we Donderdag een laatste dagje rustig aan. Bo en Nova wilde wat geld verdienen die vonden het tijd om de auto tewassen. En Dennis ze daarbij goed geholpen heeft. 'S avonds nog even lekker uiteten geweest als afsluiting bij Ruby's. En afgelopen vrijdag hebben we hem weer naar Sea-tac gebracht. En wij nu gaan uitkijken naar onze eigen vakantie.

van paardrijden tot vliegtuigmuseum

Milo is sinds zaterdagavond weer thuis. Zondag was er een paardrijles van Bo, wat voor Dennis betekende dat hij meekwam om te kijken hoe zijn grote nichtje kon paardrijden. Zaterdag had hij immers zijn andere nichtje in het zwembad mogen bewonderen naar de zwemprestaties. Door de enorme warmte hebben we zondag tevens een rust moment in gelast en verder samen genoten in de achtertuin, zwembad en BBQ. Gister heeft Milo een tourtje met Dennis door Microsoft Campus gemaakt met alles erop en eraan. En ja wel na 1,5 jaar wachten voor Milo, sorry het was er vorig jaar niet van gekomen, zijn we met zijn alle naar Safecofield geweest in Seattle naar een baseball wedstrijd. De Mariners tegen Blue Jays, tot onze verbasing wilde Bo echt tot het einde blijven, want die vond het geweldig. Maar ze had geen ongelijk. Voor iedereen was het de eerste keer, behalve Milo. Het was een vermaak opzich. Het is niet alleen de wedstrijd maar ook naar mensen kijken. Ze deden het goed, de Mariners hadden nog gewonnen ook. Het einde hebben we niet meegemaakt, we zijn bij het eind van de zesde inning naar huis gegaan. Maar we hadden niets gemist, de stand veranderde niet meer. En vandaag was er weer een wens van Milo in vervulling gegaan. Het vliegtuig museum. Dit oppert hij al diverse malen maar de dames leek het helemaal niets als ze het woord al hoorde. Nu dat Dennis er is, zijn we vandaag geweest. Milo en Dennis in hun element, en tot onze verbasing onze dames ook. Ze vonden het leuker dan dat ze zelf dachten. Een leuke en leerzame dag, want ja, papa vind het leuk om te vertellen over vliegtuigen. En de meiden luisterden graag. Bij thuis komst Dennis met de meiden achtergelaten en samen lekker gaan uiteten. Mooi en warm weer om lekker op terras een hapje tedoen. Goed geregeld dus.

Willekeurige momenten uit Duvall

Voor iedereen die op een warme zomer avond even wil kijken naar hoe de wereld er aan de andere kant van de plas uitziet en hoe wij onze tijd doorbrengen, hebben we weer even wat foto's op het web gezet. Klik hier voor de laatste fotos.

verkoeling zoeken

De temperatuur gaat omhoog en de wolken verdwijnen. Gisteren was het nog aangenaam. We zijn met de auto naar noord Seattle gereden om Carkeek parkbeach tebezoeken. De rit ernaar toe was voor Dennis al een vermaak. En het was lekker vertoeven aan het strand. 'S middags zijn we naar onze plaatselijke farmers market in Duvall geweest. We kwamen alleen met een hele mooie bos bloemen thuis. Het waren 5 stalletjes met wat groente en fruit maar ik had er zelf iets meer van verwacht. De markt is voor het eerst deze zomer en was er nog niet eerder geweest. Gisteravond naar de summerstage in het park geweest. Was leuk om mee temaken. Iedereen had zijn kleed mee om op tezitten of mee gebrachte stoelen. Vandaag werd er een temperatuur voorspeld van bijna 40 graden. We hebben dus de verkoeling maar een beetje op gezocht op de veerboot van Seattle naar Bremerton. Deze boot hebben Milo en ik wel eerder gedaan maar toen regende het. Dit was nu natuurlijk anders. Mooi uitzicht, genieten dus voor allemaal van het uitzicht over de skyline van Seattle. Bij aankomst thuis was het zo heet dat het zwembad meteen in gebruik werd genomen want de voorspelde temperatuur was ook inderdaad aanwezig. Voorlopig zijn we volgens de berichten nog niet af van het hele hete weer, dus we passen onze programma er maar een beetje naar aan. Gelukkig hebben we genoeg verschillende plekken om de verkoeling, strand en zee op tezoeken.

Magic Orlando

Het leven tijdens een MGX congress is zwaar hier in Orlando. Maar gelukkig is de omgeving aangenaam en geeft wat verlichting. Ben dit jaar officieel presenter dus dat betekend ook dat ik een kamer alleen mag hebben en niet met een collega hoef te delen. De JW Marriott hotel waar ik verblijf is een echte vakantie kolonie waar al die amerikaanse families met hun kinderen verblijven en dan van park naar park gaan om hun "actieve vakantie' te vieren. Ik zit op de 24e verdieping en zover ik kan kijken zijn er alleen maar hotels, bungalows en alle pret parken die je maar kunt bedenken, Disney, MGM, Universal Studios, SeaWorld, Animal Kingdom, en nog meer. Alles bij elkaar, voor het gemak. De wegen zijn genoemd naar de parken en de wegwijzers boven de snelweg geven alleen de afslagen naar de parken. Het is voor veel amerikanen de ultieme vakantie, maar op een of andere manier kan ik er de lol niet van inzien. Alles geregiseerd en overal waar je in wil, wachtrijen tot dat je aan de beurt bent. Overal Mickey Mouse, zelfs op het vliegveld zie je hele families met die kleine zwarte oren op hun hoofd. Gelukkig moet ik werken.

Happy Birthday

Vandaag hadden wij een verjaardag van onze gast. Dennis moest dit jaar iets langer op zijn verjaardag wachten, dit in verband met het tijdsverschil in Nederland. Maar het was het allemaal waard. Milo was helaas in alle vroegte al vertrokken naar de luchthaven voor zijn trip naar Orlando, maar het feest ging hier gewoon door. Alle verzamelde post uit Nederland op gestuurd door familie, vrienden en bekenden samen met een kadootje van deze fam., kreeg hij in handen nadat wij dames hem hadden toegezongen. Na wat ontvangen telefoontjes, koffie en cake trokken wij erop uit. Het weer was lekker, niet teheet, dus een mooie gelegenheid om Seattle in tegaan. Het werd een bezoek aan de Space Needle om van bovenaf het uitzicht te bewonderen over de hele stad. En 's avonds natuurlijk uiteten bij onze plaatselijk Mexicaan, waar Bo wel even regelde dat er nog voor haar neef gezongen werd. Deze afsluiting was natuurlijk wel het mooiste voor de dames van deze amerikaanse verjaardag, voor onze Hollandse gast.

Welkom Dennis

Eindelijk daar is hij dan toch. Voor Bo en Nova kon de tijd niet snel genoeg gaan om Dennis op tehalen van het vliegveld, en wat duurt wachten dan toch lang op je neef. Maar na de lange reis die hij achter de rug had, hield de adrenaline hem op de been. Want ja, voor Dennis begon het nu echt. Genieten van iedere minuut dat hij hier is. En wij natuurlijk ook van hem, dat hij hier bij ons op bezoek is. Wakker bleef hij wel, met 2 nichtjes waarvan de mond niet stil staat, dat houdt je wel op de been. Na het eten nog even met zijn alle Duvall door gereden om wat van de omgeving telaten zien. En nadat de meiden naar bed waren, stortte ook Dennis in. Nou mijn complimenten hij heeft het lang vol gehouden. Nu maar afwachten hoe vroeg hij morgenochtend wakker is.

Hij is onderweg..

Vandaag verwachten we onze volgende gast. Dit keer neef Dennis of zoals Jacqueline hem nog steeds ziet, kleine neefje Dennis. (Dennis wordt 20 en is 3 koppen groter als Jacq, maar dat maakt niet uit). De komende 2 weken zullen we hem alles laten zien en een indruk geven van het leven in de US. Ook kan ie zijn engels in de praktijk brengen en zien of ie het hill-billy engels van de Amerikanen kan verstaan. Voor de rest veel plezier hebben en van het mooie weer genieten dan we hier hebben. Het zwembad staat op het te wachten, evenals 2 enthousiaste nichtjes en een enthousiaste tante en oom. We hebben er zin in.

Welcome Jessa

Het was vrijdag een heugelijke dag. Uiteraard vierde onze Franse vrienden 14 Julliet de nationale franse feestdag, maar nog belangrijker was de geboorte van Jessa, de kersverse dochter van Winni en Marica. Met 53 cm niet de kleinste, maar toen we zondag voor het eerst even mochten komen kijken, bleek een baby toch wel weer heel klein te zijn als je zelf dochters hebt van 7 en 4 jaar oud. Uiteraard konden de meiden niet vertrekken, na de beschuit met muisjes en de geboorte taart, zonder de kleine meid toch heel even vastgehouden te hebben. Ze had net gedronken dus lag ze vredig bij de meiden te knorren en konden die samen laten zien dat ze toch al wel heeeel groot waren en zelf een baby konden vasthouden. Gefeliciteerd Winni en Marisca en geniet van de kleine meid.

Vooral doorgaan

We weten dat het lang kan duren, en dat je geduld moet hebben en dat hebben we ook met Nova als het om zwemles gaat. Omdat ze hier geen A,B en C hebben en ook beginnen met crawl te leren en dan schoolslag zijn we ons vergelijkpunt kwijt om te zien hoe ver het meisje nu is. We zijn enorm trots hoe ze het doet en nu kan ze toxh al wel het grote zwembad helemaal over zemmen zowel op haar buik al sop haar rug. De vooruitgang lijkt nu even te staken maar we houden de spirit erin en dan komen we vanzelf bij het punt dat we denken, we kunnen je nu het diepe in gooien zonder dat we bang hoeven te zijn dat je moetje hebt om weer boven te komen.

Kikkershow en Paardenwedstrijd

Zaterdag waren wij uitgenodigd bij een vriendinnetje van Bo om tekomen bbq-en. Deze wonen even buiten Duvall midden in de natuur in de bossen. Er waren nog wat vrienden uitgenodigd, dus altijd leuk om weer andere mensen te ontmoeten. Onder het genot van natuurlijk de hamburgers en hotdogs die van de BBQ afkwamen, waren de kinderen aan het spelen. Bij de grote vijver waar kikkers in zitten van kikkervisjes tot enorm grote kikkers. Greta leerde de meiden hoe je kikkers moest pakken en vangen. Ze hadden dus ook de visjes en kleine kikkers tepakken weten tekrijgen. De grote kikkers konden de dans letterlijk ontspringen. Deze hoefde niet mee tedoen in de gegeven show door de dames. Want ja, waar meiden zijn worden shows gegeven met of zonder dieren. Zo ook de zondag werd besteed aan show en wedstrijd. In het dorp Monroe hier in de buurt waren er wedstrijden. Het paard waar Bo op leert paardrijden deed met wedstrijd rijden mee. Zie boven het middelste paard wat wit is. Deze werd bereden door de dochter van de eigenaar. Zowel Bo als Nova vonden het allemaal geweldig. Vooral de kinderen die erop zaten met hun glimmende western bloesjes aan. Ja de show zit er helemaal in! Dit vind Bo toch wel leuk, of ze ook niet aan een wedstrijd mee mag doen.... Maar de afsluiting was geweldig want "haar"paard Aredonis had de tweede prijs gewonnen. Nu maar goed oefenen om ook zo goed teworden als de berijdster van zondag!

Aarbeien plukken

Bij de zomer hoort natuurlijk ook "Aardbeien". Deze zijn natuurlijk volop tekoop in de plaatselijke supermarkt. Maar je kunt ze hier ook zelf plukken op diverse velden bij de boer. Vorig jaar had ik Bo en Nova al beloofd om het samen tegaan doen. Was er toen niet van gekomen. Maar dat hebben we nu ingehaald. Vrijdagochtend eerst naar de bibliotheek in het dorp om boeken teruilen. Dit om het leesnivo van Bo op peil tehouden. En daarna door naar Carnation om zelf aarbeien teplukken. Het weer was er ook naar om deze arbeid teverrichten. Want er is natuurlijk geen schaduw en zodra de zon doorkomt is het hier ook meteen goed heet. Na verloop van tijd vonden we dat we voldoende geplukt hadden en hebben we ze smakelijk gegeten met de lunch vandaag.

Lang feest/werk weekend

4 Juli is de 30 April van Amerika. Dus is het de nationale feestdag waarmee de "geboorte" van de Verenigde Staten wordt gevierd en het moment waarop de "declaration of Independence" is opgesteld. Dit jaar is dat 230 jaar geleden (ja, de US is nog maar een broekie) en is het aantal staten gegroeid van 13, 230 jaar geleden naar 50 zoals die er nu zijn. De Fourth of July viel dit jaar op een dinsdag en dus een ideale gelegenheid om een lange weekend te plannen, en we hebben niet op onze kont gezeten. Zondag zijn we op visite bij Winni en Mariska geweest omdat hun dochter Maite jarig was. Rond 3 uur was het feest afgelopen maar Bo en Nova mochten gezellig met Maite blijven spelen waar Jacq en ik een paar uurtje voor onszelf hadden en lekker langs de boulevard van Kirkland zijn wezen slenteren. Daarna de BBQ in de fik bij de Fam Verhoef en met zijn alle gegeten en ook nog even de "slip and slide" getest zoals de bovenstaande foto laat zien. Maandag waren we gestoken door een werkbij en hebben we ons schuurtje geschilderd. Dat was ooit met een grote franse slag gedaan door Bob en Christine, de vorige eigenaars, maar nu hebben we het werk maar afgemaakt. Nu is de schuur een " mini - me" copy van ons huis met dezelfde kleuren. Op de dag zelf, 4 July hebben we 's ochtends genoten van de parade in Carnation, waar allen bekende en minder bekende locale clubs en bedrijven zich laten zien. Omdat er in November weer verkiezingen zijn, worden deze parades ook gebruikt door de potentiele candidaten voor het Congress en Huis van Afgevaardigen om zich te profileren, vorig jaar zag je ze amper. Als laatste de nu al legendarische party van Bob en Christine bezocht, waar gezwommen, gespeeld, gekletst, vuurwerk afgestoken werd door meer dan 40 gasten. Moeder natuur gaf haar eigen vuurwerk door precies tijdens het afsteken met een mooie omweershow te komen. Om 10:00 werd de film buiten gestart, maar dat redden de meisjes (en papa en mama) niet meer dus was het tijd voor ons bedje. Het land is weer een jaartje ouder.