Dans performance

De dametjes Schaap hadden vandaag hun tweede optreden. Dit keer in een echt theater op een echt podium. (de plaatselijke highschool hier heeft meer faciliteiten dan een gemiddeld dorpstheater in Nederland) De dansschool van Duvall had haar jaarlijkse optredens en omdat wij halverwege het seizoen ingestapt zijn konden ze niet met alles mee doen maar wel met het openingsnummer "Happy faces". Op de muziek van REM deden de hele kleintjes en de grotere hun enorme best om er een mooie dans van te maken. Uiteraard zaten we als trotse ouders in de zaal en hebben alles op foto en video vastgelegd voor het nageslacht. Na afloop van het nummer luid applaus en gillende mum's and dad's die uiteraard hun kind het beste vinden. De meiden vonden het prachtig, mochten een blote buiken shirt aan, haar in de de staarten en niet onbelangrijk...... make-up op!!!. O&O konden dit natuurlijk ook weer meemaken nu ze hier zijn.

Er op uit

Vandaag ben ik de chauffeur geweest. Wij zijn er op uit geweest. 10 Uur de deur uit en op de snoqualmie watervallen. Koffie mee en lekkers mee. Het was er een mooie dag voor. Nog even een halve mijl het pad af naar beneden, samen met oma. Opa hadden we even op bankje achergelaten met de koffie. En toen weer omhoog, en dat viel niet mee met die kleine beentjes van Nova. Maar het was Bo en Nova wel gelukt. En oma uiteraard ook. Daarna op naar North Bend en lekker lunchen bij Twin Peaks. En via een andere weg weer terug naar huis, met een ervaring rijker in Amerika voor Gery en Chris.

Hallo dan... welcome Robine !!!!

Sommige gebeurtenissen drukken je weer met de neus op een aantal nadelen die verhuizen naar het buitenland met zich meebrengen. Gelukkige gebeurtenissen dit keer want één van mijn beste maten Marco (of eigenlijk was het natuurlijk Danielle die de prestatie heeft geleverd) heeft het gezin uitgebreid met een wonderschone dochter genaamd Robine. De eerste behoefte is natuurlijk om daar snel heen te willen gaan om het nieuwe wonder te bekijken en onze vrienden te feliciteren, zoals zij ook bij ons als één van de eerste voor de deur (naast het ziekenhuis bed eigenlijk) stonden bij de geboorte van Bo en Nova. Dat gaat helaas niet kunnen gebeuren maar in gedachten zijn we er zeker bij en via de telefoon zijn de warme felicitaties als over de plas gegaan. Nu hebben we via de wondere wereld van e-mail een mooie foto ontvangen van het nieuwe gezin. Nu ff uitprinten en de orginele foto die we kado kregen op ons afscheidsfeest vervangen en de fotolijst weer terug zetten op zijn prominente plek in de woonkamer. Looking good guys... missing you. Later!!

Klussen

Nu dat onze (schoon)-ouders gearriveerd zijn, is ook onze klusman meegekomen. Dus onze opgespaarde klussen, de klussen waar Milo geen kaas van gegeten heeft, worden nu gedaan. De eerste klus was vorige week meteen al geklaard. Onze bed ombouw, hij zat in elkaar, maar daar was alles meegezegd. Onze timmerman heeft het nu goed gedaan. Het zit nu weer zoals het hoort. En Milo zijn vader doet dit ook met plezier. Het dressoir dat tijdens de verhuizing door zijn bodem was, is nu ook weer gerepareerd op deskundige wijze. Maandag even naar de Home Depot, (hornbach) geweest om wat hout en schroeven tehalen, en daarna aan de slag. Dus ook het dressoir kunnen we weer gebruiken, en staat er netjes bij. Op deze manier wordt hier dus zowel vakantie gevierd als geklust. Alvast bedankt (schoon)-pa !

Spoelt u maar

De tanden fee is voor mij niet geweest, maar ik wel bij de tandendoktor. Dat zijn van die nieuwe ervaringen waar je eigenlijk niet op zit te wachten. In Nederland ken je de tandarts en hij kent jou, weet hoe gebit er voor staat en als je heen gaat weet je ongeveer wat je kunt verwachten. Een nieuwe tandarts en zeker eentje in het buitenland brengt een groot gevoel van onzekerheid met zich mee. Wat vindt hij/zij ervan, is het op het juiste niveau en wat gaat hij/zij eraan doen? Duvall Dental Center is één van de 3 tandartsen in een dorp van 5000 inwoners, dus er is blijkbaar genoeg te doen en ook te verdienen. Dr Sam Castillo's zijn kantoor heeft, net als het MRI scan centrum, een ruime en overweldigende entree en ziet er van binnen uit als een kantoor van een multi-national. Kunst aan de muur en 4 tandarts stoelen op één rij waar de patienten inzitten en de doktor hopt van stoel naar stoel. Lopende band werk dus. Stap 1 was foto's maken, dat werden dus 20 rontgenfotos van heel het gebit en toen een lang onderzoek door één van de mondhygiëniste . Dan eindelijk een blik van de doktor. 2 vullingen vervangen en een kroon op een andere tand als voorzorg luidde de diagnose. Daarna kon ik gelijk door naar het kantoor waar de prijslijst erbij werd genomen en ik een keurige offerte kreeg voor de voorgestelde behandeling en ik kon gelijk een afspraak maken als ik iets wilde laten doen. Soms vraag ik mij af of ik bij een doktor ben en op medische gronden een keuze maak of dat ik bij een louche autoverkoper sta die mijn wallet wil leeghalen.

Tandenfee is geweest

Kleine meisjes worden groter en groter. Na de eerste tand enkele weken geleden was de volgende alweer los aan het laten. Na wat wikken en wegen hing hij aan het eind van vorige week nog aan een draadje en moesten we met tandenpoetsen enorm uitkijken dat we hem niet mee namen in onze enthousiaste poetsbeurten. Dus toch Bo maar overtuigd dat het verstandig is om het eruit te halen. Nu wist ze wat dat betekend van de vorige, dus ze had vertrouwen in mama en kon na wat kort wikken en wiebelen met een trotse blik in haar ogen en nog een beetje bloed in haar mond, naar papa toekomen en haar fietsenrek laten zien. Dus de volgende nacht, was de tandenfee wederom langsgekomen en had weer een dollar neergelegd. Gelukkig weet de tandenfee dat we in de USA wonen en dat je aan euro's hier niets hebt.

Sun Mountain Lodge

Dit weekend de eerste "vakantie" gehad. Nav het bezoek van Opa en Oma (O&O) leek het ons ook een goed excuus om zelf eens van de omgeving te genieten en verder te kijken dan het plaatselijke bos en de supermarkt. Dus wij gezocht op het oude vertrouwde internet en gevonden de Sun Mountain Lodge. Klinkt in iedergeval erg goed en moet zeggen dat was het ook. Op zo een 5 uur rijden van Duvall aan de andere kant van de Cascades (de bergen) ligt het plaatsje Winthrop en daarbij de Lodge. Gelegen boven op een redelijke berg en met een enorm uitzicht is dit één van de bekende plekjes voor een korte vakantie in Washington State. Voor gereserveerd stond er een cabin, voorzien van alle gemakken, op een steenworp afstand van het meer. De volgende dag direct het meer verkend en in een roeiboot en gewapend met een gehuurde hengel aan de slag. Helaas zat het ons niet mee (of hadden we de juiste techniek niet te pakken) maar helaas dus niets gevangen. Daarna verder gekeken en in het zwembad de Lodge gezwommen. Heerlijk in de hottub, met uitzicht over de bergen en de vallei, toppie. Je bent midden in de natuur en dus kom je overall van alles tegen. Bij de cabins en de Lodge barst het van de herten die je zomaar kan tegen komen en tijdens een hike op zondag, toen we dachten een kleine short-cut te nemen van de gebaande paden een vonden we een slang op ons pad. Never a dull moment dus. O&O genoten ook en hebben weer een nieuwe ervaring op zak, net als wij.

Afgestudeerd

We hadden vandaag een afstudeerfeestje. Nova was voor dit jaar klaar met de Pre-school en op een heuse diploma uitreiking heeft ze haar eerste diploma gekregen. Met zang en dans en op de klompen die ze gisteren van Opa en Oma heeft gekregen stond ze daar voor iedereen op te treden. Trots als een pauw waren papa en mama alles op foto en video aan het vastleggen. Goed zo meisje, de eerste is binnen, nu door naar de cum laude afstudeerscriptie op de Universiteit.

Eindelijke, de meiden in hun armen

Vandaag was dan de dag. Om 11:55 landen de NW 33 uit Amsterdam met aan boord Opa en Oma. Een prima dag hier in Seattle want er was zon, geen regen en een redelijke temperatuur dus bij het aanvliegen van Seatac airport hadden ze vanuit de lucht al een beetje kunnen zien hoe de wereld er hier uit ziet. We moesten nog zeker een uur wachten voordat ze aankwamen bij de koffers. In het vliegtuig ware twee mensen onwel geworden die eerst met de ambulance broeders uit het vliegtuig werden gehaald en toen mocht de rest pas. Dan nog de immigratie dienst, de douane en je koffer. Maar toen ze er eindelijk waren was het weer ouderwets knuffelen en was het toch wel duidelijk dat we elkaar een tijdje niet gezien hebben. Snel alles ingeladen (gelukkig paste alles in één auto) en op weg naar Duvall. Ze verblijven in de logeersuite (speelkamer) en na een lichte lunch en diner werd het voor O&O toch echt tijd om naar bed te gaan. Opa ging om 8:00 met de kids, Oma hield het wat langer vol.

Nog 2 nachtjes slapen

De spanning stijgt in huize Schaap. Nog twee nachtjes slapen en dan komen opa en oma voor een tijdje bij ons logeren. De meiden kunnen er al niet van slapen en willen opa en oma alles laten zien wat ze hier doen en beleven. Nova duurt het allemaal te lang en die wil ze vandaag wel ophalen met de auto, "want we hebben toch een grote auto papa? ". Bo kan al 2 avonden niet in slaap komen. Dat "Nederland" nu hier heen komt, maakt ook weer de gedachte aan alles wat ze heeft achtergelaten weer heel actueel. Het gaat een leuke tijd worden.

Duvall Days..... Fun for all

De Duvall days zijn het hoogte punt van de sociale kalender van de Duvall community. Dus als echte Duvallenaren of Duvallers (hoe je dat ook noemt) konden we natuurlijk niet achter blijven. De parade was de eerste actie op zaterdag en de school van Nova deed mee en dus wij ook. Bo mocht mee als gast bij de school. De familie Schaap dus in colone over Mainstreet luid aangemoedigd door de Amerikaanse mede bewoners van Duvall. Daarna de rest van de parade bekeken. Veel muziek band ( tamboer, fanfare etc) uit verschillende dorpen, ook reden alle Gemeente raadsleden in de parade, met grote posters waarin ze aangaven dat je bij de volgende verkiezingen op hen moest stemmen, zelf County representatives (Provinciale Staten leden) hadden een wagen of mooie cabrio geregeld waarin ze zichzelf lieten rondrijden. Toen naar de Fair, waar allerlei stalletjes waren met onzin dingen en ook veel te doen voor kids. De dames uiteraard pony gereden en gespeeld in luchtkastelen en 's avonds het geheel afgesloten met een concert en vuurwerk. Bo en Nova lagen om 23:00 in bed, helemaal af. Toch de volgende ochtend er weer redelijke tijd uit want op zondag was er "Fireman's breakfast" waar je pannenkoeken kon eten en daarmee een goed doel steunen. Nu wilde we dat wel maar er stond een rij die, naar we achteraf begrepen, één uur duurde voordat je iets te eten had. Dat doen we dus niet Gezellig gegeten in Mainstreet bij Speak& Easy café. Voor een foto verslag van dit hoogtepunt kijk op
deze link.

Vandaag Duvall Days

Vandaag is het dan eindelijk zover. We hebben de Duvall days hier in het dorp. Een kinder en volwassen parade, de hele dag een kermis en allerlei muziek optredens in McCormick park en dan vanavond om 10:00pm is er dan een vuurwerk. We houden jullie op de hoogte met foto's etc. De dames doen mee met de kinder parade met versierde fietsen en gaan dan samen met de andere kinderen van de School van Nova meedoen met de parade.

Zet een kaars voor je raam vannacht

Back to basics. Gisteren werden we, of eigenlijk Jacq en de kids want ik was er niet, wreed verstoord in de dagelijkse gang van zaken door een knaller van een onweersbui die er voor zorgde dat de stroom in heel Duvall voor een bepaalde tijd uitviel. Een transformator punt, niet ver bij ons huis vandaan was geraakt en in brand gevlogen. Aangezien alle leidingen van stroom, telefoon en kabel tv hier boven de grond lopen, is de kans dat bij een storm of bij onweer er iets graakt wordt groot. (De groot is een en al rotsen dus graven is geen optie) Dus dat werd brood met kaas, dikke truien aan en met het beetje water dat nog in de boiler zat de snuiten gewassen en naar bed. Armoede troef dus. Waar was papa? Die zat in Bellevue met 2 collega's uit Nederland aan een heerlijk Sushi, uitgebreid te genieten en toen hij klaar was, bleek de stroom ook weer hersteld.