Duvall beving

Het was rond 5:24am in de ochtend. Op wonderbaarlijke wijze waren we wakker, want Bo was net haar bed uitgekomen want "ze kon niet slapen". Na wat geruststellende woorden Bo weer naar bed en wij weer trachten te slapen. Toen gebeurde het. Eerst konden we het niet thuisbrengen, want het duurde maar 2-3 seconden, maar daarna dachten we het toch zeker te weten, onze eerste, voelbare aardbeving. 's Ochtends op het internet gekeken en inderdaad daar werd alles bevestigd (klik hier) . Er was in Duvall en omstreken een 3.4 op de schaal van Richter beving geweest en wij hadden hem gevoeld. Naar blijkt niet alleen wij, want meer mensen in de straat waren wakker geworden. Voor de rest was er eigenlijk niets aan de hand en was we geen kopje verschoven in de kast, en zijn de schilderijen netjes aan de muur gebleven. Opa en Oma waren netjes doorgeslapen maar krijgen toch de oorkonde voor het meemaken van hun eerste officiele aardbeving. De kans daarop in Landsmeer zal minimaal zijn. Gelukkig maar.

O&O zijn er

Het heeft meer dan een jaar geduurd maar dan zijn ze er dan toch eindelijk. Opa en Oma hebben via een kleine omweg de route naar Seattle en Duvall weer gevonden en zullen twee weken bij ons thuis zijn. De meiden konden hun geluk niet op en waren al weken in de weer met het bedenken wat ze willen doen als O&O er zijn. Dit keer moesten we ze niet van Seatac ophalen met het vliegtuig, maar uit Port Angeles op de Olympic Pennisula alwaar ze met de Statendam van de Holland America Line aankwamen. Ze waren namelijk bijna drie weken geleden opgestapt in Fort Lauderdale in Florida en via de caribean, het Panama kanaal, Costa Rica, Mexico en San Diego, naar ons gevaren. Prima naar hun zin gehad en veel gezien natuurlijk maar helaas deed de pre-paid nederlandse telefoon het niet, dus we wisten niet helemaal of alles goed was en of ze op de afgesproken tijd in Port Angeles zouden zijn. Eindelijk de dag voor aankomst kwam er een SMS van een dame die Linda heette. Ze was door O&O gevraagd om even een SMS te sturen dat de boot niet om 12:00 maar om 3:30pm aankwam. Wereldwijs mijn ouders. Scheelde ons weer een korte nacht, maar helaas hadden we niet gerekend op het feit dat de veerpont tussen Edmonds en de Pennisula wel eens druk kon zijn op een zaterdag en dus moesten we 90 min wachten voordat we over konden. Dan nog 1,5 uur rijden dus we waren 40 min te laat. Maar niks aan de hand, want net toen we het dock opreden ging de telefoon. Oma had een agent gevraagd of die even wilde bellen om te zien waar haar zoon was. Wereldwijs. Twee min later kon het knuffelen beginnen en daarna weer terug naar de pont en naar huis. Veel in de auto, maar voor een goed doel. Nu twee weken genieten van het gezelschap. Kunnen O&O bijkomen van hun vakantie.

Zusjes

De dames zijn weer eens op de foto geweest bij de school fotograaf en natuurlijk is dat altijd weer een leuk moment om te vergelijken. Het zijn echte zusjes en ze worden er gek van als iemand elke keer weer aan ze vraagt of ze een tweeling zijn. Nu is Nova niet de kleinste, maar Bo schiet nu ook de lucht in en dus zit er nu weer wel wat verschil in als ze naast elkaar staan. Maar qua gezicht en haar zitten ze nog wel dicht bijelkaar. Ach dat zal ook wel weer veranderen. Als echte meiden zal er van een wel een keer kort haar willen, en misschien ook nog wel een paar krullen (iets wat Bo helemaal cool lijkt).