Sunday, April 29, 2007

Vancouver BC




Wat een ontzettend leuk en tof idee om met zijn tweeen in Vancouver door tekunnen brengen. Geheel relaxed pakten we de auto nadat Bo en Nova naar school waren vertrokken en lieten vervolgens Ton en Caroline achter in ons eigen huis. Het weer zat niet echt mee, maar daar zijn wij hier inmiddels aan gewend. Het was bewolkt en soms regende het ook. Maar dat alles kon de pret niet drukken. Milo had een suite geboekt in het beste hotel van Vancouver. S'middags nog even lekker over public market geslenterd, dit was overdekt, dus een mooi alternatief voor het weer. Lekker in het cafe een eerste borrel genomen op mijn verjaardag. Terug naar het hotel om wat anders aan tetrekken voor het dinner. We gingen uit eten op aanraden van een collega van Milo, een heel chique restaurant. We hebben daar een 10 gangen menu genomen en hebben vervolgens de hele avond gezellig getafelt. Overheerlijk en zeer smaakvol was het. Zaterdag was een zonnige dag, blauwe lucht. Moet zeggen dat Vancouver er een stuk mooier uit ziet bij zonneschijn. We hebben heel wat gelopen, terrasje gepakt, van het zonnetje genoten. Niets moet alles mag. Bij Down Town zit nog een heel groot park we hebben hier de rest van de middag door gebracht op de fiets die we gehuurd hadden. Op het eind van de middag de auto weer gepakt en weer huiswaarts. Onderweg nog even het dorp Lynden aangedaan omdat we hier langskwamen. Dit dorp heeft wat Nederlandse achtergronden en ligt in America net voor de grens van Canada. Hier zijn we nog niet eerder geweest. We hebben hier nog iets gegeten, voor Milo was dat een echte Hollandse Erwten soep en als hoofdmenu schnitzel met rode kool. Dit was tevens de afsluiting van een heel gaaf, fantastisch en verrassend weekend. Dank je wel Milo mijn veertigste verjaardag zal ik niet meer vergeten. Ik hou van je. En bij terug komst in eigen huis, lagen onze kinderen heerlijk teslapen en hebben een leuke tijd door gebracht met hun oom en tante. Ton en Caro, bedankt voor de medewerking aan het plan, om dit alles te kunnen realiseren. Echt heel tof van jullie!


VEERTIG



Hieper de piep! Vrijdag was ik jarig en kreeg de leeftijd met de Big 4. Op zich natuurlijk wel bijzonder. De afgelopen week was de spanning rond deze verjaardag al aardig opgevoerd. Met name door de kinderen. Er was een mooi kado gekocht samen met Milo, maar.......ze hadden nog iets in petto. Ik werd wakker gezongen, kreeg zelfgemaakte kado's van Bo en Nova, daarna het speciale kado wat met Milo gekocht was, een mooie zilveren ring met bijpassende oorbellen met diamantjes erin. Heel erg mooi en goed uitgezocht. Daarna was er nog wat uitpak werk wat uit Nederland was meegenomen door Ton en Caroline en natuurlijk de verjaardagskaarten. Maar het was nog niet voorbij......Ton had inmiddels de gitaar tepakken en als verrassing speelde hij eigenhandig Happy Birthday, iets waarvan wij geen van alle wisten dat hij dit kon. Daarna verzamelde Bo en Nova zich met Milo en kwamen met een koffer tevoorschijn. Het bericht was het volgende, ik had een half uur de tijd om deze in tepakken om samen met Milo te vertrekken naar Vancouver, Canada. Je kunt me op zo een moment niet gelukkiger krijgen. Samen met Milo een weekend weg, lekker met zijn tweeen. Ton en Caroline waren zo lief om voor de kinderen tezorgen. Dus alles was geregeld.

Thursday, April 26, 2007

Een "Mini Hummer" ???

Ton wat heb je nu gehuurd ? Wat doe je als je met deze auto het pad op komt rijden bij je zus? Je bedenkt er een stoere naam voor. Een Mini Hummer. Dit overkomt mijn broer, je reserveerd een auto in Nederland haalt hem op en krijgt deze. In het land der grote auto's wisten wij niet eens van het bestaan af. Maar Ton kwam er mee thuis. We hebben er nog steeds avond aan avond lol over. Over een blauw bordje wat we nog missen, dan kun je echt overal parkeren, het is maar goed dat je weg bent overdag, dan staat hij gelukkig alleen maar s'nachts in donker voor de deur, etc. Dag 1 kwam de familie al thuis met een verhaal dat ze aangesproken waren door een "jonge" Amerikaan die zo een zelfde auto had gekocht en heel tevreden over was. En met jong bedoelde ze ook jong, onze leeftijd. Dit verhaal zal in Nederland niet geloofwaardig overkomen, vervang dat woord "jong" maar door "bejaard" dan zit je wel snor met je verhaal. Maar in 1 ding geef ik ze geen ongelijk, het brengt je van A naar B, en je blijft droog als het regent in de "Mini Hummer"

Sunday, April 22, 2007

Welcome in the USA


Het voorjaar is begonnen, dit betekent tevens dat er weer bedrijvigheid is in Huize Schaap. Vandaag was het weer een ritje Seatac om Ton en Caroline op tehalen voor een verblijf van 11 dagen. Voor hen was het de eerste keer dat zij America bezoeken. Het wordt dus een hoop nieuwe indrukken opdoen en genieten van elkaar. Het voelt vreemd maar ook zo vertrouwd aan als je elkaar na een jaar weer ziet, maar dan aan onze kant van de aardbol. Het is fijn om je familie telaten zien, hoe wij hier wonen, leven, werken en hoe mooi deze omgeving is. (Ook al regent het hier soms lang en vaak) Voor onze bezoekers geldt tevens hetzelfde zij kunnen een indruk krijgen hoe het bij ons is, en als wij ergens over vertellen hebben ze er ook een beeld van. Morgen gaan we de huurauto halen en kunnen ze lekker samen op pad en van hun vakantie gevoel genieten en sávonds onder het genot van een wijntje hun verhalen kunnen vertellen. Genieten dus, voor ons allemaal.

Tuesday, April 17, 2007

Flat Stanley back home


Flat Stanley, dit is een heel bekend verhaal geschreven door Jeff Brown. Wellicht iedere Amerikaan kent het verhaal van Flat Stanley. Er bestaan een hele reeks boeken van. Het verhaal gaat dat een jongetje wat uit lucht bestaat plat wordt en allerlei avonturen meemaakt. Bij Bo in de klas hebben ze er een project van gemaakt. Eerst werd het verhaal gelezen en daarna mochten de kinderen hun eigen Flat Stanley maken. Maar dit was nog niet alles. De kinderen mochten hun eigen Flat Stanley ergens naar toe sturen om zijn eigen avontuur te beleven. De keuze van Bo was niet moeilijk, Flat Stanley ging logeren bij Opa en Oma in Amsterdam. Met een hand geschreven brief van Bo en de opdracht voor Opa en Oma ging Flat Stanley naar Amsterdam. Opa en Oma hebben op hun beurt het beste gedaan. Flat Stanley ging overal op de foto. De grachten van Amsterdam, een molen, de achtertuin, etc. En jawel, tevens een brief wat Flat Stanley had meegemaakt. Oma haar Engelse les kon mooi in de praktijk gebracht worden. Bo heeft een Opa en Oma waar ze trots op is. Daarna werd Flat Stanley weer naar school terug opgestuurd. Op school hangt op de gang een grote kaart van Amerika met alle staten, alle terug gekomen Flat Stanley's komen daar tehangen met de toegezonden foto's en brieven en een lijntje naar de kaart waar ze geweest zijn. Europa hangt er ook naast, want ja, er is ook een Flat Stanley naar Europa geweest.

Sunday, April 08, 2007

Pasen, eieren... eieren




Er is eigenlijk in Huize Schaap in Duvall maar 1 ding waar Pasen mee in verband gebracht wordt, en dat is "eieren". Niks Urbi et orbi of heilige die naar de aarde afdalen, gewoon eieren en dan eigenlijk, meer de "egg-hunt". De afgelopen week hebben de dames maar liefst 3 keer eieren mogen zoeken. Bij paardrijden, bij vriendinnetjes en dan vandaag op Pasen dan eindelijk bij ons in de achtertuin. Dit keer voor de eerste keer met droog en mooi weer. De afgelopen twee keer moest of de plu of de regenlaarsen er aan te pas komen, nu konden we in t-shirt aan de slag. Geen echte eieren, natuurlijk niet, nee van de plastic hulsen, waar de ouders of andere dan snoep in zouden kunnen verstoppen. DAT doen we dus niet. Gewoon lege eieren en dan binnen in de warmte de echte eieren schilderen voor de broodnodige creative afleiding. Voor de rest van de dag hebben we gezellig visite van Roel en Gwenda en de rest van de week is VAKANTIE. Helaas niet voor mij, want 2e Paasdag is nog steeds niet ingevoerd, maar wel voor de kids die nu hun zogenaamde "spring-break" hebben. Noem het geen Easter Holiday, want dan koppel je religie aan een openbare school en er zou wel eens iemand zich "offended" kunnen voelen daardoor.

Thursday, April 05, 2007

Student of the week



Student of the week, dit is inmiddels een begrip geworden. 2 Weken geleden was Nova student of the week, dit betekende dat ze foto's mee mocht nemen en deze werden dan opgehangen in de klas. Foto's van de babytijd tot nu. Dit voelt als kind natuurlijk erg speciaal als jij aan de beurt bent. Deze week was het Bo haar beurt. Bij ieder juf gebeurd dat op een andere manier. Bo kreeg een speciale poster mee naar huis om in tekleuren en in tevullen met tekst en dit samen met de meegebrachte foto's werden ook deze in de klas opgehangen. Zie foto hier boven. Maar dit was niet genoeg, Bo wilde graag het konijn Snuffie een dagje in de klas. Bij Mrs. Santamaria kan het niet gek genoeg, want ieder huisdier is weleens in haar klas geweest volgens Bo. Zelfs het "huisdier"van Mrs. Santamaria zelf.......een SNAKE. Dus Snuffie was welkom en vandaag was de dag om Snuffie tebrengen voor bezoek. Een geslaagd bezoek en een trotse Bo dat ze haar "family pet" mocht showen.

Sunday, April 01, 2007

Egg-hunt


Vandaag was het egg-hunt day. Met pasen is het natuurlijk de gelegenheid om eieren te zoeken, maar omdat iedereen dat wil, wordt de tijd een beetje verdeeld en nemen mensen de kans waar om eerder de eieren op te zoeken. Dus vandaag was het de beurt aan de egg-hunt bij Nancy, de paardrij juf van Bo. Zaterdag hadden we weer rij-les en toen hoorde we van de egg-hunt, dus zondag om 12:00 op weg. De tijd was zorgvuldig uitgekozen want het kan niet eerder, daar men dan de mis moet missen in de kerk en dat kan uiteraard niet Bij enkele liep de mis een beetje uit dus rom 12:20 werden de kids losgelaten op ruim 100 eieren en binnen 15 min waren de meeste wel gevonden. Er waren acht zilveren eieren verstopt die recht gaven op een extra kado. In de zilveren eieren zat een nummer en dat bepaalde de volgorde waarop je een kado mocht uitzoeken. Bo had nummer 1 en dus mocht de eerste greep uit de doos halen. De eieren lagen over het hele terrein en dus kwamen de laarsen die we zaterdag allemaal gekocht hadden prima van pas.