Meester sneeuwpop bouwers

Het kwam ff te laat, maar op de virtuele derde kerstdag was het er dan toch. Sneeuw. Volgens de weersvoorspelling was het een kleine kans en zou het meer regen en natte sneeuw zijn, maar toen de gordijnen open gingen was het toch weer een witte wereld. Als je zoals als wij op de heuvel woont en de sneeuwgrens komt tot 500 feet, dan weet je dat de wereld wit gaat worden. In Seattle, Redmond en Bellevue regent het op dit moment en is er voor meester sneeuwpopbouwers eigenlijk niets te doen. Maar na het ontbijt, de nodige koffie en de toen we de klokken weer gelijk gezet hadden want vannacht was toch weer even de stroom eraf geweest, stond niets Nova en mijzelf aan de slag om in de tuin onze kunsten te vertonen. Het was ideale sneeuw. Een beetje nat, plakt als lijm en door gewoon wat kleine sneeuwballen te rollen heb je binnen no-time een meesterwerk. Zowel in de voortuin als de achtertuin een kunstwerk neergezet zodat iedereen ervan kan genieten. Nu kan de natuur zijn werk doen en wachten de meestersneeuwpop bouwers weer op de volgende opportunity.

Een warm en licht kerstfeest

Onze eerste officiele kerst in de USA. Natuurlijk hadden we het vorig jaar al een keer meegemaakt maar op het moment supreme waren we het land uit gegaan en hadden kerst en oud en nieuw in NL gevierd. Nu waren we op onze post en na de kampeer oefening in eigen huis toen de stroom uitgevallen was, leek het kerstfeest als hemel en vrede op aarde met warmte, licht en goed gezelschap. Op kerstavond hadden we Winni en Marisca uitgenodigd, onze redders in nood en nood opvang tijdens de barre dagen zonder stroom. Ik was die avond chef kok en kon mij lekker uitleven vanuit het Jamie Oliver boek. Een gezellige avond, met lekker eten, wijn en uiteindelijk ouderwetse spelletjes. Kerstdag (eerste of tweede maakt niet uit want ze hebben er hier maar 1) waren we uitgenodigd bij Roel en Gwenda. Ook weer heerlijk gegeten en gesnoept van de champagne die gereed stond toen we aankwamen en van de bout die al stond te braden in de oven. De dames waren in hun element met Alisha, als tijdelijke grote zus, en Nicolai, als tijdelijke kleine broertje. Op beide dagen en avonden, alle kerstfilms gezien die je kunt bedenken. Alle dagen komen, Sound of Music, Rudolf the Red nose reindeer, Mary Poppins, etc etc voorbij en kun je onder het genot van warme chocolade melk en een warme deken heerlijk knus op de bank, ondergedompeld worden in de kerstsfeer. Kortom, het was heerlijk

Powerfull Christmas

Afgelopen donderdag laat in de middag zijn wij voorzien van stroom. Dit na 8 dagen zonder stroom tehebben gezeten. De eerste dagen waren nog wel door tekomen, het weekend waren we bij Winnie en Marisca, want zij koken op een gasfornhuis. Geen stroom maar met kaarslicht een gashaard en lekker eten kwamen we op een gezellige manier samen met nog een gezin de avond wel door. Zondag hebben wij hetzelfde gedaan bij Gwenda en Roel waar toen ook geen stroom was maar ook lekker eten gezelligheid en kaarslicht. 3 Dagen zonder stroom is dus nog wel tedoen. Maar wij moesten als vele met ons als Bikkels door. Na 3 dagen wordt het zogenaamde zwervers bestaan iets minder, Milo was naar zijn werk inmiddels, Bellevue had stroom inmiddels en de bioscoop draaide. Dus filmpje met de meiden, dan maar ff uiteten in Redmond waar ook grotendeels weer stroom was en s'avonds weer in een koud bed in een koud huis de nacht door brengen. Mondjes maat werd iedereen van stroom voorzien. Maar in Duvall was het nog donker en stil. Woensdag kwamen er tegen strijdige berichten, Duvall was na de kerst pas van stroom voorzien. Dit werd tegottig. Marisca en Winnie hadden inmiddels stroom, en boode ook tevens aan om bij hun teverblijven tot wij van stroom voorzien waren. Woensdag toch maar besloten om dit tedoen. Gezien we niet wisten hoe lang het zou duren. S'middags waren ze in Duvall bezig en hadden bepaalde buurten stroom, we kregen weer nieuwe hoop, misschien wel donderdag al of anders vrijdag. Donderdag middag kon ons geluk niet meer op toen de verlichting in ons aan huis aan ging. En nog steeds waren wij zeker niet de laatste mensen die van stroom voorzien waren. Het is nu kerstavond en de berichten zijn inmiddels dat iedereen nu wel stroom heeft. Met man en macht hebben alle werklui gezord dat alle miljoen mensen die zonder stroom zaten na 1 windstorm 10 dagen geleden allemaal weer van stroom zijn voorzien. Hopelijk duurt het weer een tientallen jaren voor er nog weer eens zo een storm door de staat raast en zo een ravage achterlaat.

Natural disaster

Je maakt nog eens wat mee in de US of A. Na de overstromingen, de sneeuw en ijsstormen was het dit keer de beurt aan de wind om ons leven op zijn kop te zetten. In de nacht van Donderdag op Vrijdag raasde de zwaarste storm in 15 jaar over Seattle en omgeving met windsnelheden van 100km/u voor Seattle en 160km/u voor de kust. Na een woelige en niet comfortabele nacht werden we wakker en leek het net of we een bom in de omgeving gevallen was. Overal bomen en huizen omver, de stroom eraf en geen doorkomen aan op de wegen omdat overal wel een boom lag. Het resultaat van deze nacht was 1 miljoen mensen zonder stroom, duizende bomen uit de grond. De vooruitzichten zijn, nog geen stroom tot Donderdag en zelfs dat is niet zeker, en koud en leven met kaarsen. Helaas koken we op elektra, dus geen warme hap voor de fam Schaap. Voor de rest gaat alles goed met ons. We kruipen lekker dicht tegen elkaar. Hopelijk binnenkort meer nieuws over de stroom toevoer. Overigens, we hebben telefoon dus zijn bereikbaar.

School closed......again

Dacht ik toch alle mogelijkheden bedacht en meegemaakt tehebben waardoor de school kan sluiten, later beginnen of eerder uit is. Sneeuw, IJs op de weg, wateroverlast, Nou......dus niet. School dicht wegens ......geen electriciteit. De power was off deze keer. Vanmorgen kwam het eerste telefoontje binnen een buurvrouw, of ik al op de hoogte was dat de school 2 uur later begon vandaag omdat er geen electriciteit is. Waarschijnlijk is er een boom ergens op een electriciteitskabel terecht gekomen waardoor er weer een aantal zonder zitten, zo ook de school. Nee, ik wist het op dat moment nog niet, na mijn @-mail na tehebben gekeken, yep ik had hem gekregen. Nou ja, geen probleem, dus maar ik had deze variant nog niet ingedachten. Vanacht heeft het wel geregend met de nodige windstoten, was een beetje onrustig, de kinderen waren er wakker van geworden en inderdaad de electriciteit was ook bij ons even uit, maar kort daarop ook weer aan. Dit weten we omdat de dames beide een nachtlichtje op de kamer hebben. Een kleine 2 uur later kreeg ik weer dezelfde buurvrouw aan de telefoon ze had een juf gesproken, de school blijft gesloten, het probleem was nog niet opgelost. Ja ook dat fenomeen kennen we inmiddels, want vorig jaar hebben wij hier zelf 14 uur zonder electriciteit gezeten. Dus vandaag weer een dagje vrij en deze wordt aan het einde van het schooljaar dus gewoon eraan vast geplakt. Dagje minder dus van de 3 maanden zomervakantie. En wij? De dames hebben maar eens geshopped, want de shirts en de broeken worden teklein dus hebben we maar even het tekort weer aangevuld.

Dit is niet de "echte"

Zondag hebben we Sinterklaas gevierd, dit soort gelijk als vorig jaar. Bij iemand thuis met nog een aantal NL gezinnen met kinderen. Dit jaar lukte het ook om hem daadwerkelijk samen met zijn pieten thuis telaten komen. Alles lag klaar, alleen er moest nog iemand gevonden worden die bereid was om het pak aan tetrekken. Een geslaagde middag voor groot en klein. Op de terug weg naar huis in de auto kwamen er opmerkingen van Bo. Deze Sinterklaas is niet de echte, concludeerde ze. Hij had een bril op, op zijn mijter stond geen kruis, maar alleen een streep. De echte had andere schoenen, zijn staf was plat aan de boven kant. Een piet had vingerafdrukken op zijn gezicht zitten die wit waren, de kadootjes kwamen in een kar en niet in de zak. En dat paard? waar was die? en die baard was ook niet echt, die leek er wel opgeplakt mam...... Het was maar goed dat het inmiddels donker was en Bo direct achter mij in de auto zat, want ik kon mijn gezicht niet meer in de plooi houden..... Maar werd er aan toe gevoegd, deze Sinterklaas die ze gezien hebben vonden ze wel lief. Dit onderwerp werd tot aan vanavond het hoofd gesprek. Toen Milo nog even bij Bo langs ging om welterusten tezeggen werd weer het onderwerp aan gesneden door Bo. Bo heeft het door, ze weet het nu, ze deelt het "geheim" was gelukkig niet boos, verdrietig of teleurgesteld, dat ook de "echte" Sinterklaas in Nederland ook niet bestaat. Maar vatte het trots op dat ze zelf achter het geheim gekomen is.

Ski-seizoen geopend

Na 10 heerlijke en ontspannen dagen met volop genieten, is Pablo inmiddels weer thuis zijn Jet-Lag aan het overwinnen. Na de twee dagen thuis hebben doorgebracht wegens de sneeuw en ijs op de weg, waren de scholen weer open en hebben we nog even genoten van het shoppen in Seattle, Milo nog even een tourtje gegeven over het Microsoft terrein. En zaterdag hebben we het ski-seizoen geopend door nog even een dagje met zijn alle tegaan skieen. Pablo was voorbereid en had alle spullen mee, alleen het weer moest nog even mee werken. Dat lukte zaterdag uiterst goed. Een lekker zonnetje op Stevens Pass met zeer goede verse sneeuw. Een goede afsluiting voor ons alle, waarna Pablo zondag weer naar huis vertrok. En wij weer verder gingen met onze eigen evenementen. Sinterklaas!

Sneeuw vrij

Pablo heeft een goede week uitgezocht om tekomen..... Na een langweekend vrij en nog een bezoek aan een basketbal wedstrijd (Milo en Pablo samen) begonnen maandag de scholen weer. Maandagavond viel de eerste sneeuw. Milo had enige tijd overgedaan om thuis tekomen maar geen paniek, zoals de rest van de Amerikanen die meteen in de stress vliegen als het sneeuwt. En hadden veel schooldistricten al besloten om hun scholen tesluiten. Zo ook het schooldistrict van onze school, die dit dus vanmorgen meldde via de @-mail. Dus dat werd vandaag een ontspannen dagje, lekker uitslapen voor de meiden en daarna buitenspelen in het zonnetje met de sneeuw. Ben vandaag nog wel even met de auto weg geweest om wat boodschappen de toen, was allemaal goed tedoen. Campus van Microsoft was ook gesloten wegens slecht begane wegen. Vandaag weer een mailtje gehad dat ook morgen de scholen nog dicht zijn. Dus dat wordt morgen weer een lekker dagje buiten spelen voor de kinderen.

Kerst & Klussen

Het lange weekend van Thanks Giving betekent in dit land dat de voorbereidingen op de kerst genomen kunnen worden. Santa Claus meld zich aan, de kerst muziek hoor je op de radio en in de winkels, de reclame speelt erop in. Alles wat je maar bedenken kunt. Dus zo ook hier bij Huize Schaap. Vorig jaar hadden we kerst verlichting aan het huis, dit alleen aan het onderste laag van het dak. Maar nu Pablo er ook is kon hij mooi helpen klussen. Zaterdag hebben ze lichtjes erbij gekocht en Milo en Pablo samen alle lichtjes aan het huis gehangen, zowel aan de onderste kant als aan de top. Tegen de tijd dat het donker werd, waren ze klaar en konden we het mooie huis meteen geheel verlicht zien. Ons huis ziet er aan de buitenkant al kerst klaar uit, de volgende stap zijn de kerstbomen in het huis. Maar dit laten we nog maar even wachten tot Sinterklaas het land uit is.

Brothers united

Daar is tie dan. Deze week is Pablo mijn broertje voor 10 dagen over om eens te zien hoe het level aan de andere kant van de plas er nu uit ziet. Hij valt met zijn neus in de boter want hij kwam woensdag aan en donderdag is het hier Thanksgiving, de grootste familie feestdag van het jaar, en daarna begint de kerst periode en komt de kerstman aan en worden alle huizen etc verlicht. Vandaag, vrijdag zijn we vroeg opgestaan en stonden we om 9:00 de Holiday parade te kijken in downtown Seattle en daarna zijn we de hele stad doorgelopen. Pike Place market, de boulevard, de shopping centers, de GAP store etc etc. 's Avonds op de terugweg in Redmond gegeten. Morgen gaan we paardrijden kijken (Bo wil weten of ze beter kan rijden dan Pablo) en het huis klaarmaken voor de kerst. Lichtjes in de bomen en het huis. Ja, als je als familie overkomt, wordt je gelijk aan het werk gezet.

Te koop TV

Als je toevallig in de US bent en nog een TV zoekt. We hebben er een te koop. Kijk op http://expo.live.com/ViewListing.aspx?lid=1268326

Zie ginds komt.....

Vandaag was het dan zover. Bijna waren we het vergeten, maar gelukkig maakt dat bij het internet niet uit. Dus rond 1:00 uur 's middags kwam bij ons de Sint aan in Middelburg. Lang leve http://www.sinterklaasjournaal.nl . De sint riep tijdens de intocht ook nog de groeten naar de kinderen in Amerika, dus de meiden konden hun geluk niet op. Omdat we op de PC kijken dachten ze met de webcam naar de Sint te kijken (zoals met papa vorige week in Singapore) en zwaaiden hard terug en lieten hem allerlei dingen zien, zoals de kaart die ze vorig jaar van hem ontvangen hebben. Bo heeft nog steeds niets gevraagd en wij hebben nog steeds niets gezegd. We wachten rustig af.

Singapore Sling

Je moet overal een keer geweest zijn. Voor mij is dat Azie en Latijns Amerika. Deze week kan ik er weer een van de lijst schrappen. Verblijf op dit moment in Singapore bij de temperatuur van 30graden en een 100% luchtvochtigheid. Weet nu wat het is om bij de evenaar te verblijven. Singapore ligt er vlak bij, heeft een tropisch klimaat en daarbij komt nog dat ik er midden in de moesson ben, dus veel warme regen. Maandag nacht om middernacht aangekomen vanuit Tokio na een 17 uur durende vlucht van Seattle. Ik verblijf in het Swissotel The Stamford, het hoogste hotel in de wereld en slaap op de 57e verdieping (met balkon en nee de deur zit niet op slot). De foto heb ik dinsdag zelf van het balkon genomen. Het restaurant en de bar van het total zijn op de 70e verdieping. Singapore is een prettige stad om te verblijven, mensen spreken engels en zijn vriendelijk en behulpzaam. Je doet hier alles met taxi's. Niemand loopt bijna en taxi's zijn goedkoop. Moest 2 dagen presentatie geven aan de collega's in APAC, Japan en China. Met een tijdsverschil van 17 uur met Seattle is het een vreemde gewaarwording om de dag af te sluiten om 11:00 'savonds en dan even met Jacq en de kids te bellen die net wakker worden voor dezelfde dag. Zit naast het beroemde hotel Raffles alwaar de Singapore Sling is uitgevonden (een cocktail) en alwaar vele films zijn opgenomen. Met 4 milj inwoners en 45km breed en 35 km lang is Singapore een echte stad, maar je moet wel je pasport laten zien om erin te komen. Vrijdagochtend weer terug, een ervaring rijker, kadootjes voor de meiden, en vrijdagochtend aankomen in Seattle en toch weer 17 gevlogen te hebben. Het blijft wonderlijk.

Moeder natuur treed buiten zijn oevers

Dinsdag werd een spannende dag. S'morgens kregen wij het bericht dat het schooldistrict besloten had de scholen tesluiten, geen school dus. Milo moest nog even in het dorp zijn en kwam tot de conclusie dat het water inmiddels wel erg hoog stond. De brug die normaal als eerste afsluit was maandagavond al afgesloten en volgens het geruchten circuit ging de andere (laatste brug) ook dicht. De weg die door de vallei van Carnetion naar Duvall loopt en van Duvall naar Monroe waren ook afgezet wegens wateroverlast. Dit zou betekenen dat we het dorp niet meer uitkunnen. Milo nam de juiste beslissing om thuis tegaan werken. Een hele goede trouwens want tegen 12 uur kwamen er een helehoop mensen in file terug naar huis. Enkele hebben het niet gehaald, waaronder verschillende buurmannen. Ik dacht dat het ook wel verstandig was om nog even voldoende boodschappen in huis tehalen voor een helehoop dagen. Blijkbaar was ik niet de enige. Zulke rijen heb ik nog nooit gezien, bij onze plaatselijk supermarkt. Ook kwam ik er achter dat de sluiten van de tweede brug de laatste keer 16 jaar geleden was en wel voor 3 dagen. Dus wij konden ons lol op. Met zijn vieren thuis, maar door dat de regen enigsinds minder werd, is de brug na 24 uur weer vrij gegeven. De meiden konden na 2 dagen schoolvrij ook vandaag weer met de bus naar school. Het water ziet er indruk wekkend uit, zoveel, maar diep in mijn hart ben ik blij dat er 1 brug weer toegankelijk is. Nog steeds zijn er nog vele wegen afsloten en zal het nog even duren voor alles weer vrij is, het blijft voorlopig regen, wel worden de temperaturen in de bergen lager, dus wordt dat sneeuw, waaruit voorkomt dat we minderwateroverlast hier zullen krijgen.

Moeder natuur

Na een toch wel goede nazomer is het weer als een blad om de boom omgedraaid. Inmiddels zijn de regenbuien gearriveerd. De voorspelling voor de komende week maakt het er niet beter op. De tijd van omvallende bomen op de electiciteitskabels en overstroming van de weg om de vallei over tekomen breken weer aan. Het word weer spannend, vandaag of anders morgen wordt de weg weer afsloten, het water stond al behoorlijk hoog aan beide kanten toen ik vanmorgen even naar Redmond op en neer reed. De geruchten gaan zelfs dat ze de andere brug van Duvall ook moeten sluiten....... Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Vorig jaar hadden we deze brug nog als alternatief om naar Redmond tekunnen rijden. En vele andere met ons... uiteraard. We zien wel hoe het moeder natuur vergaat, wij zijn er klaar voor. Als de electiciteit eraf is, hebben we de kaarsen weer klaar staan en wat de bruggen betreft... als Milo uit zijn werk nog een brug kan nemen om hier tekomen, zitten we in iedergeval met zijn vieren aan dezelfde kant van de rivier.

Happy Halloween

Voor het tweede jaar maken we Halloween mee. Zowel Bo als Nova zijn gestoken door het "Halloween virus". Net als de Amerikaanse kinderen. Vanmiddag werd er een kleine party in onze buurt gehouden voor alle buurtkinderen. Dus uit school vandaan in de verkleed kleding en op naar de party. De meiden hebben dit jaar hun keuze laten vallen op een echte "cheer leader"pakje en een "popstar". Dus met wat extra lagen er onder tegen de kou op naar het feest. Onder genot van wat drinken, hapjes en snacks konden de kinderen kleuren en knutselen. Na het feest was het snel koken en eten om vervolgens de straat op tegaan. Trick or Treat. Snoep ophalen. Milo had zich inmiddels ook verkleed als Ghost het pak van vorig jaar en stond bij de deur voor het snoep uit tedelen. Ik ben met de meiden alle deuren in de buurt langs geweest en heb tevens de scarry voortuinen van onze buurt bewoners mogen bezichtigen. Onze nieuwe naaste buren, hadden de prijs gewonnen als er een wedstrijd was. De buurman was de hele dag bezig geweest met het opzetten van zijn "kerkhof" met alle toebehorene lichtjes en doodskoppen in de bomen.

Roller disco - Skate King

We hebben de zondag goed besteed. De dames hadden nog steeds een bezoek aan Skate King te goed en Nova was dat na een paar maanden nog niet vergeten. " Papa, Mama, het regent, dat betekent dat we nu naar Skate king gaan, toch?". Dus zo gezegd zo gedaan. Ouderwetse amerikaanse tijdverdrijf. Skate King bestaat al tientallen jaren en de buurvrouw weet nog dat zij er heen ging toen zij klein was. Volgens haar is het interieur er in die 20 jaar zeker niet veranderd. Maar wij hebben ge-roller-disco'ed en het enorm naar ons zin gehad. Wil je weten hoe dat ging? Kijk hier.

Roller disco

Nieuw Statie portret

We hebben weer een foto waar we trots op zijn. Dit keer copyright Rene Voogt. Tijdens de eerder omschreven trip naar Deception pass is dit nieuwe statie portret gemaakt van de fam Schaap in Duvall. Als je de high def versie wilt om te printen laat het ons weten.

NL - UK - USA mix

Het is druk in huize Schaap. Naast allerlei dingen zoals paardrijden, zwemmen en uiteraard werken was het dit weekend ouderwets gezellig toen Rene langs kwam voor kort bezoek. Nu konden we onze ervaringen uitwisselen tussen NL, de UK en de USA. Rene moest voor zijn werk in San Francisco zijn, (helaas werkt hij voor Oracle, maar ja je kunt niet alles hebben), en was donderdagmiddag op het vliegtuig gesprongen om 3 nachten bij ons door te brengen. Fantastisch natuurlijk en we hebben het er van genomen. Vrijdagoverdag aan het shoppen geweest met Jacq, want tov de Engelse Pond is alles hier goedkoop. Vrijdagavond de kids ondergebracht bij Winni en Marisca, onze dank daarvoor, waar ze het weer enorm naar hun zin hadden, en toen konden we met zijn drieen weer ouderwets de hort op. Eerst voorborrelen in Taphouse en dan eten in Maggiano's Little Italy en afsluiten in Te Parlor, een poolhouse alwaar Jacq ons aftroefde met biljards. Zaterdag de kids weer opgehaald en opweg gegaan naar Deception Pass op Whidbey Island. Heerlijk een kleine picnic gedaan en dan op de uitkijk naar de Pacific ocean gekeken en bijna de zon onder zien gaan. Met de ferry van Clinton naar Mukilteo weer van het eiland af en de dag afgesloten met een diner bij het favoriete restaurant van de kids Ruby's. De volgende dag moest Rene weer om 5:30am vertrekken om het vliegtuig te halen naar San Francisco en dan door naar huis in de UK. Een fantastisch bliksembezoek, en als Rene en ik het goed berekend hebben eigenlijk de viering van onze 25 jarige vriendschap.

Alweer een jaartje ouder

Bo was vandaag jarig, 8 jaar onze grote dochter. Het was een weekend van feest. Zaterdag was er een kinderparty met 3 vriendinnetjes. De wens van Bo was om te knutselen, het item was uiteraard "paarden". Het moest dus min of meer een paarden feestje worden voor deze paarden liefhebster. OK, dat was dus opzoek naar paarden uitnodigingskaartjes, bordjes, servetjes en bekertjes. Voor het knutselen hadden we een soort glas in lood schilderen gedaan met een paarden afbeelding en ik had een paarden spel bedacht met paarden, dobbelsteen en een zelfgemaakte renbaan. Alles viel goed in de smaak en was erg gezellig. Voor vandaag haar echte verjaardag hadden we een kleine familie aangelegenheid bedacht, Winnie en Marisca, Gwenda en Roel, Rianne en John alle met kinderen kwamen om 11 uur voor koffie en taart. De zon brak door en het werd een heerlijke dag. Maar voor de visite ariveerde werden alle opgespaarde kaarten, opgestuurde pakketjes uit NL te voorschijn gehaald en daarbij het kado van ons. Iedereen namens Bo bedankt voor jullie aandeel hierin. Het begint de feestelijke dag altijd erg leuk. Nadat de zon ook in de achtertuin verscheen, de trampoline droog was verhuisden we met zijn alle naar buiten. Nog even genieten van het uitzonderlijke mooie weer. De trampoline was vertier voor groot en klein. Ook Winnie en Marisca waagde een poging. Hier boven een paar leuke foto's. Een ervan is Bo met haar grote kado van ons, een echte gitaar, net als papa en mama. Zodat ze nu ook echt kan leren spelen, ze was vanmorgen onder begeleiding van Milo al begonnen en ze is een snelle leerling, er komt geluid uit. En ze is erg trots en wil graag op les om het goed tekunnen. De dag hebben wij uiteraard afgesloten met Dinner in restaurant naar keuze van de jarige. Het werd Ixtapa in het dorp met uiteraard het toezingen met de grote Mexicaanse hoed op en op de foto. Dit keer was ik de uitverkorene om met de jarige op de foto tegaan. Morgen nog tracteren op school en dan zit het er weer op voor Bo en zal ze weer een heel jaar wachten voor een volgende verjaardag.

Afscheid

Het zit er weer op. Mijn ouders waren weer op bezoek geweest en hebben de afgelopen drie weken weer deel kunnen uitmaken van ons leven en precies kunnen zien wat er zich allemaal in huize Schaap in Duvall afspeelt. Zeker nu de meiden naar school zijn elke dag en ik toch ook acte de presence moet geven op mijn werk. Dus hebben we doordeweeks besteed aan allerlei klussen en heeft mijn vader tegeltjes tegen de wand in de keuken gemaakt (een "backsplash" noemen ze dat hier) en de weekenden vrij gehouden om er op uit te gaan. Naar Poulsbo geweest voor een brunch op een zonovergoten terras, naar Port Townsend voor een wandeling door een Victoriaanse stad, met uitzicht over de zee en Canada en last but not least, een boottocht van 1.5 uur op Lake Washington, langs de goudkust van Seattle en het huis van mijn baas Bill Gates. Toch kwam het afscheid toch weer snel en dit keer was iedereen weg en dus moest Jacq ze alleen naar Seatac brengen en ze veilig weer op het vliegtuig zetten. Tot de volgende keer.

De tweede ronde

Vorige week was het weer feest, Bo en Nova waren erg opgewonden. Want opa en oma kwamen. Dit is voor hen de tweede keer op bezoek. Woensdag heb ik ze op gehaald van het vliegveld. Dit keer zonder support van de rest van de fam. Want de dames waren naar school en Milo naar zijn werk. Nadat opa en oma dan toch eindelijk thuis kwamen, waren ze door het dolle heen. Donderdag was het meteen actie, jawel mee naar soccer. Want alles moet gemeteen geshowed worden. Nova was de eerste dit keer en gisteravond mocht Bo haar kunsten vertonen op het grasveld. Zaterdag was oma mee naar het paardrijden en opa mocht mee naar het zwembad. Aanstaande zaterdag doen we de wisseltruuk. Zaterdag was ook een avondje uit voor mijzelf. Ik was uitgenodigd door Marisca om mee tegaan naar een concert van Elton John. Eerst even lekker uiteten in Seattle en daarna naar de Key Arena voor het concert. Hij liet veel nummers van zijn net uitgebrachte cd horen, maar de ook de oudere nummers deden het erg goed. Een erg leuke en gezellige avond was dat. Zondag zijn we er met de familie opuit geweest. Met de boot over naar Bainbridge Island en nog even lekker wezen lunchen in het oude gedeelte van Pousbo. Het is inmiddels weer goed dus we hebben lekker op terras aan de haven gegeten. Met de boot van Bremmerton weer terug naar Seattle en weer naar huis. En bij mooi nazomers weer hoort natuurlijk de niet tevergeten de BBQ.

Dromen

Als ik vroeger als klein mannetje in mijn bedje lag te dromen waren er altijd dingen die je "graag" wilde hebben. Kleine of grote dingen maakt niet uit, maar op TV of in tijdschriften zag je dingen waarvan je dacht, WOW, dat lijkt me gaaf. Ze zeggen dat je als ouder moet oppassen dat je niet je eigen dromen via je kinderen wil waarmaken. Toch denk ik niet dat onze meiden daar een probleem mee hebben. Kon ik vroeger alleen maar dromen over een schommel of glijbaan in de tuin of een zwembad of een hele echte, grote trampoline nu kunnen wij onze meiden verblijden met deze dingen. Vandaag is het setje compleet gekomen, de buren gaan verhuizen en konden de trampoline niet meer kwijt. Dus toen de dames niet thuis waren hebben we hem snel omgezet van de tuin van de buren naar ons en toen de dames doorkregen wat we in de tuin hadden staan, spraken hun gezichten boekdelen, gloeiden ze helemaal op en zetten het daarna op een gillen van enthousiasme. De hele middag hebben ze gesproken en uiteraard hebben papa en mama, na ruim 30 jaar eindelijk hun droom uit kunnen laten komen, een eigen trampoline. Keep dreaming, they will come true.....

My first sleep-over

Gillende en giegelende meiden, die geheimpjes met elkaar bespreken, secret plekken hebben en in hun pyjama naar een "feel-good" meiden film kijken (Annie). De perfecte ingredienten voor een sleep-over. Dat hadden we dus dit weekend. Stefanie, dochter van collega John Mulder, was op zaterdag afgezet en bleef slapen. Eerst de friet met mayo en de hot-dog's van de BBQ gegeten en daarna weer spelen. Uiteraard met Nova erbij, want een 5-jarig zusje laat je niet zomaar verdwijnen. Maar toen die om 8 uur in bed lag, kon het echte feest beginnen en kon de film, vanuit het bed bekeken worden. Daarna slapen in een twee-persoons bed (met zijn tweeen) en om 11:00 pas slapen, van giebelen en grollen moet gebeuren. 's Morgens weer om 8:30 het bed uit, aankleden en spelen met Barbie's en konijnen. Daar de zon weer (nog steeds) schijnt in Duvall tijd voor wat buiten activiteiten en naar de speeltuin in Taylor Park en daarvandaan weer naar huize Mulder om de logee thuis te brengen. En weet je wie het meest enthousiast was en met een glimlach door het huis liep?... Mama, die haar dochters groot ziet worden.

The wheels from the bus goes round and round

Deze week, was een week van opnieuw in regelmaat, orde en discipline. De school is weer begonnen, dit na 10 zonnige en warme weken schoolvakantie. Weken waarin Bo en Nova konden doen wat ze wilde. Spelen met vriendjes, later naar bed, later opstaan, op vakantie geweest, noem maar op. De dames waren de laatste weken wel weer toe om naar school tegaan, ze zaten elkaar soms behoorlijk op de hielen. Kortom het werd weer hoog tijd dat de schoolbus kwam. Dit jaar voor beide dames uit huize Schaap. Bo was dinsdag al begonnen, nieuwe juf, nieuwe klasgenootjes allemaal weer spannend. Het leukste vond ze toch wel dat haar beste vriendinnetje Greta ook bij haar in de klas zit. Voor Nova begon het schooljaar iets anders. Alle kindergarten kinderen werden eerst getest om teweten tekomen wat ze wel/niet weten. Dat kost tijd, dus Nova mocht dan na langwachten voor haar, eindelijk vandaag toch echt met de schoolbus. Ze vond het allemaal geweldig, als een echte grote meid stond ook zij nu met haar rugzak in de rij langs de weg om op de bus tewachten. Ik had er vandaag nog zelf willen brengen met de auto, maar deze dame verzekerde me dat ze zelf wel met de bus kon. Ook daar twijfelde ik niet aan. Aan het einde van de dag, kwamen er twee vrolijke meiden thuis. Voor Nova is nu ook de kop eraf. Wat betekent dat het voor haar vanaf nu ook werken wordt. Het eerste meegebrachte Homework zat al in haar rugzak mee naar huis.

Echt feest

Vandaag was het dan zover voor Nova, eindelijk werd haar verjaardag echt gevierd met kadootjes en visite. Na de twee drukke weken, de schilder kwam om de deuren en deurposten en veranda met al het andere houtwerk weer goed wit teschilderen en mijn eigen "handy man"waar ik mee getrouwd ben, had nog een klusje in het toilet omdat deze wibbelde. Om dit tekunnen repareren moest de gehele toiletpot eraf etc. Nog nooit zo een handige man gehad en wellicht wist hij het zelf ook niet. Deze week was het ook tijd om naar school tegaan voor de "meet your teather day" Wat voor Bo en Nova betekent dat de zomervakantie er echt bijna op zit. Dinsdag is de eerste schooldag voor Bo en moet er weer serieus gewerkt worden. Maar vandaag was het een gezellige dag. Een mengelmoes van wat Amerikanen en Nederlanders. Nova de vriend, en vriendinnetje waren van de partij. Zwembad open veel drinken want het was goed warm vandaag. Dit jaar had eigenhandig een taart gemaakt. Afgekeken van onze buurvrouw die dit voor haar dochter had gedaan 2 weken geleden. De taart smaakte goed en had een smaak van marsepein als buitenkant. Door tevragen waar ik dat kon kopen, ben ik zelf aan de slag gegaan. Cake bakken, marsepein uitrollen van wit en over de ronde cake heen. En met de populaire meiden kleuren figuurtje gedrukt van marsepein en vervolgens de taart versierd. Wist niet van mezelf dat ik zo crea-Bea was. Nova vond hem in iedergeval geweldig. En Bo wilde dit ook voor haar verjaardag. Dus ik kan over 2 maanden weer mijn geluk weer op met het experiment. Dit tot groot genoegen. Aan het eind van de middag nog even lekker de BBQ aan om het geheel daarna af tesluiten. Dit samen met Winnie en Marisca en kids en Ingrid en Erwin met kinderen. Nu alle rust is weer wedergekeerd en alle spannende dingen zijn weer voorbij. Kijken we uit naar het starten van de school. Dan is alles weer in regelmaat.

The Sheep Office

Soms kom je van die speciale foto-momenten tegen die je zelf eigenlijk voorbij wil lopen maar die je vrienden en familie toch helemaal het einde vinden. Zoals we in de vorige posting al verteld hebben zijn we naar de Evergreen State Fair geweest in Monroe. Vroeger vast eens gestart als een boeren vee-markt waar zowel gehandeld werd en waar ook de mooiste en beste dieren werden verkozen. In de jaren uitgegroeid tot een enorm event met verkoopstands, veel eten en drinken en uiteraard een enorme kermis. Maar ook veel dieren, paarden en de rodeo. In de vee sectie kwamen we mijn ultime kantoor tegen "The Sheep Office". Winni kon het niet laten en nam deze foto voor het nageslacht. Nu kijken of we dit bord kunnen namaken en bij Microsoft op de deur kunnen laten schroeven.

Volgooien

Als je in het buitenland bent maak je nog wel eens wat mee, zelfs als je er al 1,5 jaar woont. Onze perfecte vakantie hebben we in Washington en Oregon gedaan en met de automobiel dus was het uiteraard noodzakelijk om te tanken. Nu schreeuwen ze hier van de daken dat de benzine hier duur is, maar met $3,- per gallon is dat nog altijd de helft (ongeveer omgerekend $6.20 per gallon) wat je in Nederland betaald. Dus we waren al even onderweg en bij onze laatste bestemming in Lincoln City in de staat Oregon. Lampjes begonnen te branden dus op zoek naar van sap voor de car. Jacq ondertussen naar de Safeway voor wat boodschappen en ik naar de vertrouwde "nederlandse" Shell. Zet de auto neer, stap uit en doe mijn pinpas door de machine en neem de slang en hang hem in de auto... tanken maar. Niets aan de hand en het belangrijke sap vloeit gestaagd in mijn tank. Plotseling komt er een tiener met een Shell pakje naar mij toegesneld en begint me aan te kijken of ik iets van hem aan heb. Ik kijk met vragende ogen terug en na 1/2 minuut zegt ie" " I'll be right back". Prima , wat je wil en de pomp doet nog steeds pompen en mijn auto vullen. Even later komt ie terug en zegt: " You are not allowed to pump your own gas." Watte, zeg ik, want ik denk die maakt een grapje en ik zit in de amerikaanse versie van Banana-split. Maar de man herhaald " You are not allowed to pump your own gas." Wat blijkt, de staat Oregon, als enige in de hele US heeft een wetje dat ons gewone burgers beschermd van onszelf en het niet toestaat om de pomp ter hand te nemen en zelf te tanken. Kan klaarblijkelijk op een boete uitdraaien van $400,-. Dus ik gelijk handjes van de pomp en zeg: " Yoh doe jij het dan maar afmaken, ik kom er niet meer aan." Voor iedereen die denkt, Amerika dat is toch één land... vergeet het maar... Dus wij hebben weer wat geleerd, als we naar Oregon gaan voor de "grens" even tanken.

Druk weekend

Het was dit weekend een drukke bedoening. Zaterdag was de HAC bbq. Wat is de HAC? Welnu dat is de Holland America Club van Seattle waar we sinds we hier wonen lid van zijn, maar vooral voor het Sinterklaas feest dat ze elk jaar organiseren. Maar wat ze ook doen is de jaarlijkse bbq en dit keer hadden we ons voorgenomen daar maar eens even te gaan kijken met wat andere nederlanders van Microsoft, een gezellige groep. Het werd georganizeerd in New Castle park aan Lake Washington een prima omgeving met bomen, gras, zand strandje en water. Een temperatuur van 25gr+ maakte het geheel compleet. Zondag ochtend eerst ff bij de buren Jason & Jessica langs omdat hun zoon Alex zijn 2e verjaardag vierde en daarna op naar Monroe voor de jaarlijkse Evergreen State Fair. We hadden met Winni en Marisca afgesproken om gezellig over de Fair te gaan, in een temperatuur van 30gr+ en uiteraard hadden onze meiden samen met Maite de tijd van hun leven op de kermis. Pasgeboren Jessa hield zich prima in de wagen en de draagzak. Bo en Nova hebben zich van hun avontuurlijke kant laten zien. Bo had het al eens eerder gedaan maar voor Nova was het de eerste keer dat ze de steile klimmuur ging beklimmen. En ze deden het beide top. Nova kwam ver over de helft, toch zo'n 4-5 meter hoog en Bo, na een kleine aarzeling vlak onder de top, overwon haar angst en haalde de top van de muur (7-8 meter) en kon toen abseilen naar beneden. Ja, ome Gerard, je bent niet de enige meer die aan een touwtje naar beneden gaat. Na een lekker ijsje en een bakkie leut voor de volwassenen gingen we weer huiswaarts en lagen de meiden direct vredig te slapen

Nova 5 jaar

Vanmorgen om half 8 opgestaan om Nova wakker tezingen voor haar verjaardag. En snel wakker werd ze. We hadden de uit Nederland opgestuurde kaarten verzameld om vandaag tegeven.Samen met andere kadootjes uit Nederland en nog een klein kadootje van ons was het een mooi aantal. Kaarten lezen, uitpakken noem maar op. Het grote kado van papa en mama was al een paar weken geleden in gebruik genomen, die mooie fiets waar ze de hele zomer al van geniet. Na de telefoontjes uit Nederland tehebben gehad, was het buiten speeltijd en vertelde ze iedereen die het maar wilde horen dat zij de "Birthday Girl" was. Vanmiddag kwam er nog een laatst verwacht pakje bij de post van Opa en Oma. Toch nog optijd. Vanavond bij Soccer training mocht ze tracteren, en werd ze aan het eind spontaan toegezongen door haar team. Daarna snel naar huis omkleden in de mooiste jurk en naar Ixtapa om te gaan uiteten. Zie hier boven de foto. Dit was tevens een mooie afsluiting van haar verjaardag. Volgende week zaterdag gaan we het echt vieren en komt er visite, wat voor Nova betekent, nog meer kadootjes. Namens Nova allemaal bedankt voor alle toegestuurde kaarten en kadootjes, dit maakte het toch weer een bijzondere verjaardag door de familie en vrienden uit Nederland.

Komt ie bal !!!

Het seizoen is begonnen. Onze beginnende kleine van Basten's zijn deze week voor het eerst op training geweest voor het voetbal seizoen hier in de US beter bekend als soccer. Voor beide dames moest er natuurlijk eerst het nodige materiaal aangeschaft worden want kicksen en scheenbeschermers zijn verplicht, zelfs bij de kleintjes als Nova (safety first). Dus nadat we afgelopen weekend de plaatselijk middenstand weer even gesponsord hadden met de nodigeNike en Adidas spullen konden we aan de slag. En niet zomaar aan de slag. De komende weken tot begin Oct zijn we 4 keer per week bezig met soccer. Maandag en Woensdag Bo en Dinsdag en Donderdag Nova. Eerst trainen en dan vanaf begin Sept beginnen de wedstrijden. Bo speelt op het Big Rock sportsfield (dat is om de hoek en te lopen) en Nova speelt helaas in Carnation (15 min rijden met de auto). Het begrip " soccer-mom" begrijpen we nu helemaal, want overal zie je moeders (weinig vaders) rijden met auto's vol met kinderen om ze naar en van de training te halen. Maar voor een eerste keer doen de beide dames het helemaal niet slecht en ze hebben er enorm veel zin in. Maandag scoorde Bo al 2 keer op de training en vandaag mocht Nova laten zien wat ze waard was in haar nog gemengde team. Dus de komende weken kun je ons tussen 6 en 7 's avonds op het sportveld vinden en juichen we naar onze teams. Olé, ole, ole, ole.... we are the champions.

Vakantie "Derde Etappe"

Vanuit Long beach vervolgde we onze reis verder naar het zuiden, over de Colombia River, waar we in Oregon State kwamen. In Lincoln City was onze volgende camping. Tijdens onze reis hier naar toe hebben we Cannon Beach nog even bezocht. Dit was zeker de moeite waard. Hier ook de mooie zandstranden en de enorme grote rotsen die gewoon uit de zee vandaan kwamen. En bij laagwater/ Eb kon je er nog dichtbij komen ook. Ook hebben we de grote Tillamook fabriek gezien aan de buitenkant welliswaar, waar ze de Tillamook kaas maken. Bij aankomst hadden we dit keer een cabin in de zon. Erg prettig als de temperatuur nog steeds niet erg hoog is. Maar zonnig was het wel. We hadden uitzicht op een leuke speeltuin, genieten dus voor ons allemaal. Als wij aan het koken waren dan speelden Bo en Nova in de speeltuin. Lincoln City was niet echt een bijzondere plaats. We hadden erg lekker weer en zijn daarom ook lekker naar het strand geweest waar ook de badkleding aan kon vanwege de temperatuur. Ook hebben we nog even de Outlet- Mall bezocht, want in de Oregon betaal je geen tax als je iets koopt zoals hier in Washington State. Dus alle prijzen zijn hetzelfde maar geen extra kosten bij de kassa. Maar we hebben ons netjes gehouden. Want onze dames houden niet van winkelen. De laatste dag van de vakantie zijn wij in 1x terug naar huis gereden via Portland, hebben we dus nog iets van de binnenland van Oregon gezien. Vele vlakke heuvels met landbouw, weer een andere omgeving. Dit was een ritje van 6 uurtjes naar huis, waar we weer in de lekkere temperatuur van 25 met zon terecht kwamen. Waar we nog lekker van de zomerse warmte kunnen genieten voor we weer in het gereel moeten, werk, school, club en sporten etc. Maar we kijken terug op een leuke vakantie waar we weer veel van het land gezien hebben.

Vakantie "Tweede etappe"

De tweede cabin stond in Ilwaco/ Long Beach Island. Hier verbleven wij in totaal 4 nachten. Tevens de slechtste camping. Maar we zijn veel op pad geweest. We hebben Long Beach bezocht, een echte badplaats, gezellige winkeltjes, veel van alles hetzelfde. Een mini golfbaan, dit was 1 van de dingen die we Bo en Nova beloofd hadden tedoen, als we het tegenkwamen. Veel vliegerwinkels, waar we de meiden een eigen vlieger kado gedaan hebben. Want veel wind stond er op het strand. Ook hebben we het "World kite museum"bezocht in Long Beach. Dit was ook met name om op tewarmen tegen de kou, en wind die dag. Helaas deed het museum zijn naam geen eer aan, en raadde we het ook niet aan om een bezoek tebrengen, tenzij je natuurlijk op wilt warmen. Om de vliegers uit te proberen zijn we natuurlijk ook naar het strand geweest, dit was een ervaring op zich. Het waren echte brede zandstranden zoals wij van Nederland kennen, maar hier ga je met de auto het strand op. Milo probeerde even een klein rondje, was toch wel angstig dat ook zijn 4 wheel drive ergens in het zand bleef steken, dus maakte weer rechts om keer. Bo die dit in de gaten kreeg, vertelde haar vader het toch maar gewoon tedoen, iedereen deed het niet waar, dus waarom jij niet. Milo was over de streep getrokken door Bo, dus er werd een bocht gemaakt terug naar de zee, auto werd "geparkeerd" uitstappen en plezier maken. Verder zijn we nog naar het uiterste puntje van Long Beach Island gereden wat een beetje Slufter effect heeft op Texel. Een groot natuurgebied voor vele vogels. Onderweg ook de Oester kwekerij nog aan gedaan. En op zaterdag de plaatselijk "Art market"in Ilwaco bezocht. Ook deze dagen waren niet warm en veel wind. Waar ik terplekke besloot een fleece vest voor mezelf aanteschaffen tegen de kou. Op deze plek hebben we wel 2 overheerlijke restaurants getroffen waar we erg lekker gegeten hebben.

Vakantie 2006 - eerste etappe

We zijn weer terug. De afgelopen 11 dagen zijn we onderweg geweest en hebben eindelijk eens bekeken waar we nu woonden. Vakantie in Eigen land had in Nederland altijd iets van, nee, vakantie betekend buitenland. Maar nu in Washington State is dat wat anders. We hadden de omgeving nooit verder verkend dan Seattle en de ski-pistes maar voor de rest niet. Dus zogezegd zogedaan en zijn we op rond-rit geweest voor 11 dagen aan de West-kant van de staat. De eerste etappe voerde ons naar Port Angeles in het noorden van de Olympic Penninsula, het schier-eiland aan de overkant van Seattle. Dus met de ferry van Edmonds naar Kingstone (nee niet die in Jamaica) en dan doorrijden naar Port Angeles. Het weer leek mee te zitten en de met een helder blauwe hemel kwamen we op de KOA camping aan. Oude tijden herlevenden weer, want we hadden gekozen voor een rondreis met cabin, houten hutten met alleen maar 4 bedden en voor de rest helemaal niets. Dezelfde methode hebben we gedaan toen we in onze jonge jaren met Mark en Ingrid 3,5 week op trek tocht door Amerika zijn geweest, welnu de cabins zijn nog exact hetzelfde. Toen we de auto uitstapten kregen we de eerste koude douche, aan de kust in Washington is het KOUD. Hoewel de hemel strak blauw was, schoten we gelijk in de vesten en truien en hebben die bijna niet meer uitgehad. Vanuit Port Angeles zijn we de omgeving gaan verkennen, het stadje zelf, met de veerboot naar Vancouver BC (Canada) en op één dag zijn we naar het meest Noord-Westelijke puntje van Amerika gereden aan de Neah Bay genaamd Cape Flattery. Daarnaartoe ge-hiked en toen weer snel terug want de rit naar de cabin was toch zeker 2,5 uur. De meiden zich op de campaign vermaakt in het (koude) zwembad en op de hay-ride (hooiwagen rijden) die elke avond plaatsvond. We hebben wat foto's online gezet. Kijk hier maar.

Nieuw speeltje

Hoewel we al drie digitale fotocamera's in huis hebben, werd het toch tijd om eens iets nieuws aan te schaffen. Twee van de drie camera's kwamen niet boven de 2 Megapixels en ook hadden twee enorme problemen met hun batterijen en kon je na 5 foto's genomen te hebben weer een stopcontact gaan opzoeken om bij te laden. Dus de stoute schoenen aangetrokken en via internet wat onderzoek gedaan en uitgekomen bij de Canon SD630, in europa bekend als de Canon IXUS 65. Helemaal niets mis mee. Een 3 inch scherm geeft het effect dat je direct TV zit te kijken en daar dan een foto van kan maken, en de flitser heeft een prima bereik zodat we eindelijk ook weer eens mooie foto's van momenten binnen kunnen maken. Dus als je denkt, hoe komt het toch dat die Schaapjes plotseling zoveel foto's online zetten, dan weet je nu de reden. We hebben een nieuw speeltje.

Een klein stukje thuis

Soms is dat wat je zoekt Oh zo dicht bij. Vandaag, zondag een makkelijk dagje. We hebben lekker uitgeslapen en na de lunch zijn we een keer actief geworden. Dit keer de Arts & Crafts fair bezocht in Bellevue. Dit is een grote basar van allerlei lokale kunstenaars en andere stand-houders die proberen hun waar aan de man te brengen. Er zaten zeker leuke dingen bij die prima in ons huis passen, we zoeken nog steeds iets voor op de grote muur bij de voordeur, maar altijd was datgene wat we echt mooi vonden iets meer dan ons budget dat we in ons hoofd hadden. Na een regenbui op ons kop te hebben gekregen, weer op weg naar huis. Wat gaan we eten, chinees, pizza, mexiaans??? Mmm er is al een tijdje een zogenaamde Grill bar in het dorp gekomen, nog nooit geweest, laten we daar even iets halen, dan eten we het thuis op. Zo gezegd zo gedaan. We worden verwelkomd door een dame met hoofddoek en zien op de menukaart, Shoarma, Gyros, Kebab en andere zeer bekend gerechten. Dus vanavond was het weer ouderwets met een broodje shoarma (ze hebben ook het pitabrood!!) en Gyros plus voor de meiden een orginele kebab. Soms loont het zich, om eens beter om je heen te kijken.