Zondag hebben we Sinterklaas gevierd, dit soort gelijk als vorig jaar. Bij iemand thuis met nog een aantal NL gezinnen met kinderen. Dit jaar lukte het ook om hem daadwerkelijk samen met zijn pieten thuis telaten komen. Alles lag klaar, alleen er moest nog iemand gevonden worden die bereid was om het pak aan tetrekken. Een geslaagde middag voor groot en klein. Op de terug weg naar huis in de auto kwamen er opmerkingen van Bo. Deze Sinterklaas is niet de echte, concludeerde ze. Hij had een bril op, op zijn mijter stond geen kruis, maar alleen een streep. De echte had andere schoenen, zijn staf was plat aan de boven kant. Een piet had vingerafdrukken op zijn gezicht zitten die wit waren, de kadootjes kwamen in een kar en niet in de zak. En dat paard? waar was die? en die baard was ook niet echt, die leek er wel opgeplakt mam...... Het was maar goed dat het inmiddels donker was en Bo direct achter mij in de auto zat, want ik kon mijn gezicht niet meer in de plooi houden..... Maar werd er aan toe gevoegd, deze Sinterklaas die ze gezien hebben vonden ze wel lief. Dit onderwerp werd tot aan vanavond het hoofd gesprek. Toen Milo nog even bij Bo langs ging om welterusten tezeggen werd weer het onderwerp aan gesneden door Bo. Bo heeft het door, ze weet het nu, ze deelt het "geheim" was gelukkig niet boos, verdrietig of teleurgesteld, dat ook de "echte" Sinterklaas in Nederland ook niet bestaat. Maar vatte het trots op dat ze zelf achter het geheim gekomen is.
No comments:
Post a Comment