Friday, April 29, 2005

Boerinnetje


Eerder op deze blog heb ik al eens gezegd dat een deel van mijn jeugd beheerst werd door het feit dat wij thuis een mooi grasveld hadden en dat daar veel strijd om is geweest wie daar aan de beurt was om met de duw en trek maaier het veld te gaan maaien. Tijdens een bezoek aan de plaatselijke Gamma (hier HomeDepot geheten) rende Nova enthousiast naar de grasmaaiers toe. Goed nieuws voor mij, als zij graag wil grasmaaien dan moet je een kind niet in de weg gaan staan. Als verantwoord ouder wil je dan wel dat ze met veilig materiaal aan de slag gaat en zij zelf had daar duidelijk een mening over. Papa heeft geen enkel bezwaar......

Thursday, April 28, 2005

verjaardag


Jawel gisteren 27 April was het de tweede verjaardag in huize Schaap. De NL vlag hing uit, (deze paste alleen niet in de huidige mastenhouder) met ballonnen er aan. S'morgens ben ik wakker gezongen door Milo, Bo en Nova en kreeg ik de kado's en op gespaarde kaarten die de vooraf gaande dagen binnen kwamen. Vandaag heb ik ook nog wat kaarten mogen ontvangen, vergeten ben ik dus niet in Nederland. Dus iedereen hartelijk bedankt voor alle toegezonden kaartjes en felicitatie @mails die ik heb ontvangen. Dit is toch wel erg leuk als je hier woont en je weet dat er niemand op je verjaardag komt, uit NL. Want nadat Milo naar zijn werk ging en Bo naar school was, zijn er 3 buurvrouwen op visite geweest en nog 2 andere NL vrouwen, dus een verjaardags gevoel had ik zeker. Sávonds zijn we met zijn vieren gaan uit eten bij Xtapa, de plaatselijke mexicaan. Waar Bo de ober vertelde dat ik jarig was. In de hoop dat ik dus een hoed op kreeg en er voor mij gezongen werd. Net als bij Milo. Maar door omstandigheden, drukte, vergeten of wat dan ook, was dit niet gebeurd, tot teleurstelling van onze dochters. Want voor mama moest er toch ook gezongen worden. Maar dat mocht de pret niet drukken na zón leuke dag.

Monday, April 25, 2005

Monday morning coffee


Voor de koffie verslaafde onder ons is er eigenlijk maar één echt merk en dat is Starbucks. Meer een beleving en een concept dan een bakkie koffie. Een Starbucks Grandé Latte (koffie verkeerd) is op dit moment mijn favoriet, maar ook een goede single shot Americano of een Cappuccino is niet verkeerd. Maar ze hebben nog veel meer daar, ijs koffie, koffie met Mokka, en je kunt van alles kiezen, non fat milk , low fat milk, decaf koffie, je kunt het zo gek niet bedenken of het is mogelijk. Kijk op Starbuck website voor een lijst van mogelijkheden. Nu is Starbucks wel al in de UK beschikbaar en om het nog erger te maken de europeese branderij en distributiecentrum staat in Westelijk havengebied in Amsterdam, maar er is in heel NL geen Starbucks te krijgen. Dus ik geniet deze mooie maandagmorgen van mijn Latte..... jullie van je Douwe Egberts.

Sunday, April 24, 2005

Liefde is.... samen jullie SUV's wassen

Vandaag een productief dagje gehad. Ten eerste natuurlijk de jacht geopend op een groot aantal rozen met 7 witte daarbij. Nou het is gelukt. Bij Larry's Foodmarket verkochten ze op zondag ook rozen, zowel oranje (bijna 30 april) als witte. De man had alleen stress want hij moest 3 bosjes schikken en had geen tijd om af te rekenen, laat staan om mijn bosje te schikken. Dat zou je in het land van service wel verwachten, zeker voor de prijs van $1.80 per roos.
Teruggekomen was Jacqueline net Bo weer ophalen van een kinderverjaardag, ja de dame is aan het integreren, en toen hebben we als echtpaar op deze mooie zondag onze auto's voor het eerst gewassen...... Helemaal top. Was overigens de eerste keer dat ik een trap nodig had om het dak van mijn auto te wassen maar die SUV's (Sport Utility Vehicles) zijn een slagje groter dan mijn Passat of de Fiat van Jacq in Nederland. Onze trouwfoto met alle namen hangt in het trapgat en vandaag was een mooie dag om er bij stil te staan. (Overigens een groeiend deel van de koppels die erop staan zijn helaas geen koppels meer... is hopelijk geen trend) Wat is er allemaal in 7 jaar gebeurd en wie had toen kunnen denken dat 7 jaar later dit stel met hun reet in de USA zat.....

30 red rozes and 7 white

7 jaar geleden "we tight the knot" zoals ze dat hier in de US zeggen. En als man is het niet echt een goed signaal om dit soort data te vergeten. Gelukkig is 24 april makkelijk te onthouden omdat het midden in de Fam schaap en Bloetjes verjaardagsmaand ligt (2 zwagers, broer, vrouw, moeder, etc, etc). Traditie in ons gezin is dat Jacq 30 rozen krijgt en dan een aantal witte voor de jaren die we getrouwd zijn, dus dit jaar moeten dat 7 witte rozen worden. (Misschien eigenlijk 14 want huwelijksjaren met kids zijn tropen jaren :-)). In Nederland ga je naar iedere hoek van de straat en koop je een mooie bos en ben je klaar. Hier heb ik vandaag een uitdaging. De zondag zoekopdracht is: vind een bloemenzaak, die op zondag open is en op voorraad heeft 30 rode en 7 witte rozen...... Misschien vieren we onze trouwdag dit jaar we op de 25e.......

Saturday, April 23, 2005

Sockhop (2)


Bo en Maddie samen dansen op het schoolfeest, sock hop. Jawel de familie Schaap is op sock hop geweest gisteravond. Het jarenvijftig schoolfeest, er waren er vele verkleed in zo een rokje als Maddie aan heeft. Vaders in een spijkerbroek met een wit t-shirt en moeders met spijkerbroek, witte bloes en sjaaltje in het haar en natuurlijk snaekers. Maar daar loopt hier de halve wereld op. Met de bijbehorende muziek en ook natuurlijk de muziek van grease. Dit in een ideale omgeving een amerikaanse gymzaal, waar de kinderen konden hoelahoepen, touwtje springen, een verkiezing was van de mooist aangeklede meisjes, jongens en jawel papa's en mama's. Natuurlijk mocht de pizza, patat en popcorn niet ontbreken. Bo en Nova vonden het geweldig en zoals de foto laat zien vermaakte ze zich prima met Maddie. Het was erg leuk om mee temaken. En we zijn weer een ervaring rijker.

Wednesday, April 20, 2005

Sock hop

Aanstaande vrijdag is er een Sock Hop op de Stillwater Elementry School. Wij gaan er heen hoewel we geen enkel idee hebben wat het is en wat we moeten verwachten. Een zoek actie op internet bracht het volgende antwoord. Dus we zullen ons voorbereiden, in training gaan de komenden 2 dagen en jullie een uitgebreid verslag sturen in het weekend. We're Sock hoping baby!!!

Verborgen werkloosheid


Sinds we hier wonen en ik elke dag trouw naar Microsoft campus ga kom ik langs een weg die ze al enige tijd aan het verbouwen, aslfalteren en verbreden zijn. En elke keer als ik er langs rijd kijk ik met verbazing naar de rol die sommige mensen hebben bij deze wegwerkzaamheden. Aan het begin en aan het eind van het deel waar men aan bezig is staat een persoon met een stok en een bord erop wat aan de ene kant "SLOW" laat zien en aan de andere kant "STOP". Ze staan daar ALTIJD, bij zon en bij regen, sneeuw, wind, hagel maakt niet uit, altijd. Op zich wel een veilig idee, maar ze staan er ook als het niet nodig is. Als er gewoon 2 banen beschikbaar zijn en niet het verkeer van de ene kant eerst moet en dan pas de andere kant zijn weg kan vervolgen, ook dan staan ze er. Peukje in de mond, termoskan naast zich staan ze gezellig te kijken naar het werk aan de weg of de passerende auto's. In Nederland zouden ze daar of een bord met LETOP neerzetten of als het verkeer echt geregeld moet worden een mooi automatisch stoplicht. Effectief, efficient en minder kostbaar dan 2 personen in dienst houden. Hoewel....die mensen zullen denk ik een minimumloon verdienen en anders geen enkel inkomen hebben, zullen niet of nauwelijks een ziektekostenverzekering hebben en maatschappelijk gezien enorm in de problemen komen als deze baan niet zou bestaan. Dus is het verborgen werkloosheid of community gedreven sociale zekerheid? Men neemt in iedergeval verantwoordelijkheid voor zijn/haar eigen inkomen en "trekt" geen steun. ........

Saturday, April 16, 2005

Milo heeft de smaak te pakken


Na het schilderen van de slaapkamer van Bo enkele weken geleden, vond Milo dat er ook maar een kleurtje in de huiskamer op moest aan 1 wandje. Het is immers zo klaar! Dus vandaag kreeg Milo de werkkriebels en is naar de plaatselijke Hardware gereden om verf tekopen. We worden op deze manier nog vaste klant. Even afplakken, zeiltje over de vloerbedekking en starten maar. Middagjes werk en de boel kon weer op zijn plaats terug. Deze keer vlekkeloos en zonder knoeien. Good job Milo!

Samen tokkelen


Plotseling heeft Bo de geest gekregen en is ze naast haar sportieve inslag ook nog eens de muziek aan het ontdekken. Sinds deze week hebben we de Schaap familie band in huis en probeert Bo op de kleine gitaar van Jacq na te doen wat ze mij ziet doen. En ze is daar fanatiek in zoals ze dat met alles is. Dus de handen goed hebben, de vingers op de juiste snaren op de hals en samen met papa spelen. En het klinkt niet eens vreemd. Dus Jacq is haar gitaar kwijt en moet zich nu richten op de marokaanse trommel die we nog hebben. Vanavond (zaterdag) hebben we familie muziek uurtje gehad, (meer muziekherrie) met Bo en ik op gitaar, Nova op de trommel en Jacq op de fluit. Maar goed dat we niet in een rijtjeshuis meer wonen......

Friday, April 15, 2005

Vissies voelen


Vandaag was het de laatste dag van de Springbreak en dus hebben we er iets leuks van gemaakt. Sinds dat we hier zijn (6 Jan) hadden we nog nooit Seattle bezocht dus dat werd wel tijd. We zijn o.a met de kinderen naar het Seattle Sea aquarium geweest. Een fantastische ervaring. Voor dit soort attracties zijn er kortingen voor Microsoft medewerkers via de zogenaamde Prime card. Als je deze card laat zien krijg je zowel bij dit soort zaken als bijv in restaurants maar ook bij verschillende meubelzaken, garages, etc etc etc. Handig dus voor ons als Nederlanders. Seattle aquarium is een echte "hands-on" ervaring. De eerste zaal waar je binnenkomt zijn allerlei ondiepe zee omgevingen nagebootst waar garnalen, zeesterren, zeekomkommers, zeeanemonen, en dat soort beesten in leven. Het mooie is dan dat de kids die mogen aanraken. Bo vond het helemaal te cool en wilde daar de hele middag wel blijven. Nova was ook in haar sas, maar ze vond het nog wel een beetje eng. Daarna langs allerlei aquaria geweest met haaien, zalmen en andere vissies, maar ook zee otters en zeeleeuwen waren daar van de partij. Toen we voor de tweede keer bij de "voelbakken" gingen kijken was het voeder tijd. Niet alleen de vissen maar ook bijv de zeesterren en de zeeanemonen kregen te eten. Nooit geweten hoe dat ging. Ze leggen een mossel naast de zeester en hij begint te bewegen en gaat er bovenop zitten. (zijn "mond" zit in het midden) en na verloop van tijd is de mossel verdwenen. We gaan er zeker nog een keer heen, want we hebben nog een hoop niet gezien.

Tuesday, April 12, 2005

Spring break

Spring break is gisteren begonnen, dit betekent voor ons (de dames) dat we een weekje vrij zijn.Voorjaarsvakantie, alhoewel laat het voorjaar maar weg wat het weer aangaat. Bo had vandaag haar eerste dag van de haar track and field camp. Er volgen nog 2 dagen. Dit betekent dat ze 1,5 uur per dag op het atlethiek gedeelte van de high school alle vormen van atlethiek gaat doen. Helaas zat het weer vandaag niet mee, en moest ze 2 regenbuien overwinnen en de temp. was ook niet echt prettig. Maar naar de zin heeft ze het wel gehad. Ze kon zich lekker uitleven, eerst een goede warming-up en daarna aan de slag. Estafette lopen, verspringen, sprinten, hordelopen en kogelstoten. Ze vond het allemaal erg leuk en in de zandbak springen nog het leukst. Voor mij en Nova was het even blauwbekken langs de kant, maar dat hadden we er wel voor over. Hopelijk is het morgen wat droger weer en gaan we er weer vol goede moed naar toe. Dit zijn toch wel één van die dingen waar de Amerikanen goed in zijn, het organiseren van allerlei sport aktiviteiten voor schoolgaande kinderen in de vakantie.

Sunday, April 10, 2005

Eindelijk de sneeuw gezien


Eindelijk, eindelijk, we hebben op het laatste moment nog van een van de voordelen van het wonen in de bergen kunnen genieten. Vandaag (10 April) heeft de familie Schaap voor een gezellige zondag op de skies gestaan. Kijk op de foto site http://groups.msn.com/schaapjesgousa/wintersportapril2005.msnw?Page=1 voor de foto's van deze perfecte dag. We hebben de smaak zeker te pakken. Het is ook ideaal als je om 8:30 van huis gaat en om 10:00 op de skies staat. Voor de beide meiden hadden we voor de middag ski-lessen geregeld dus na een ochtendje zelf aan de slag, konden Bo en Nova op les. 's Ochtends hadden we al gezien dat Bo het helemaal nog niet verleerd was en dat ze als een speer van de berg af kon. Ze ging dus meteen met een groepje (3 kinderen) weg en tussendoor mocht ze wisselen naar een andere groep omdat ze het al zo goed kon. Nova bleef beneden maar heeft ons echt verbaasd doen staan. Toen we terug kwamen kon ze zonder te vallen de berg af, en deze dag was echt de eerste keer voor ons. Het is denk ik de laatste dag dit seizoen om te skieen dus we hadden echt mazzel. Vanmorgen top weer, geen kip op de piste en nog redelijke sneeuw (wel bruine plekken en een beetje pap). Er waren twee 4 pers stoeltjesliften in gebruik. Waar we wel erg vreemd naar keken is dat die stoeltjeliften geen beugels hebben. Dus (ja Mark jij zeker) stel je een hoge lift voor waar je in zit maar als je verkeerd gaat zitten schuif je zo 10 meter naar beneden. Voor volwassen valt het wel mee maar ook kinderen als Bo en Nova gaan zo naar boven. (Nova nog niet deze keer) Dus altijd onder begeleiding. Het zijn soms vreemde dingen dat in een land waar iedereen elkaar voor alles aansprakelijk stelt en je overal voor moet tekenen dat je dan als liftboer geen beugels op je lift hebt. We hebben dus een top zondag gehad en de meiden liggen nu met roze wangetjes op 1 oor. Hier wonen heeft zeker zijn voordelen.

Friday, April 08, 2005

Bunco !!!!

Afgelopen woensdag was ik uitgenodigd door Kim onze buurvrouw. Het was vrouwen avond, we gaan met zijn allen Bunco spelen, of ik ook kwam, deed er niet toe of ik het spel ken, je leert het zo. Natuurlijk dat laat ik niet aan me neus voorbij gaan. Je moet tenslotte alles een keer meemaken. Er kwamen nog meer vrouwen uit de omgeving en een paar uit de straat, dus dan kon ik die ook meteen leren kennen. Om 7 uur moest ik aanwezig zijn. Iedereen had iets te eten meegebracht (behalve ik ), salade, hapjes, cake en er was genoeg tedrinken. Er waren 16 vrouwen in een huis, de buurman was gevlucht met zijn zonen, we hadden het huis voor ons zelf. Er stonden 4 tafels met 4 stoelen er omheen. Op 1 tafel stond een bel die het begin en het einde bepaalde. Je speelt met koppels van 2 aan 1 tafel. Met 3 dobbelstenen. Als je drie dezelfde dobbelstenen gooit van de het aantal waarvoor je moet gooien heb je Bunco, alle vrouwen gillen en je krijgt een speciale ketting om. Tot er weer een Bunco valt en ben je je ketting weer kwijt. Na 1 ronde heb je 2 winnaars en 2 verliezers, en de verliezers wisselen van tafel, en dan heb je weer andere partners. Al met al een hoop vrouwen gegil, lachen en noem maar op. Iedereen doet $5.00 in de pot. En dit gaat naar de persoon die de meeste Buncos heeft gescoord, de meeste partijen verloren heeft, en de meeste partijen heeft gewonnen. Het was een leuke avond, toch wel apart, weer eens iets anders dan een tupperware party. Er zullen er nog wel meer Bunco avonden volgen. Ik zal geen uitnodiging afslaan. Geweldig wat een vermaak van de Amerikaanse vrouw.

Never a dull moment


Kom net van buiten. Zo'n 15 minuten geleden (het is hier nog vrijdag) werden mijn oren onaangenaam bewerkt met een keihard geluid waar niet doorheen te komen was. Ik stond op en net als iedereen stak in mijn hoofd door de deur en keek in de gang waar het vandaan kwam. Toen ik zag dat iedereen toch snel zijn jas aantrok, zijn persoonlijke spullen bijelkaar begon te rapen en als een speer naar de uitgang ging werd mij toch duidelijk dat er iets aan de hand was. Het brandalarm was afgegaan en als makke schapen gingen alle bewoners van dit pand naar buiten. Gelukkig was het stralend weer buiten (heb bijna mijn "ietwat kalende" voorhoofd verbrand door zolang in de zon te staan) en vond niemand het erg om even naar buiten te gaan. Daar aangekomen hoorde we in de verte de karakteristieke sirene van een Amerikaanse brandweerwagen aankomen en kwamen de heren op hun gemak het pand binnen gelopen en hebben de boel professioneel onderzocht. Niets, nada aan de hand dus.. we konden zo weer terug. Toch wel weer moeilijk om na zo een enerverende gebeurtenis weer het werk op te starten, en dat op een mooie vrijdagmiddag...... ach...... never a dull moment!

Wednesday, April 06, 2005

Wonder girl


Zoals alle andere ouders zijn wij ook zeer onder de indruk van de presentaties van onze eigen kinderen. Als je de verhalen van leraren moet geloven zijn ouders de moeilijkste mensen om mee om te gaan als het gaat om de prestaties van hun kinderen. Ze hebben een zekere perceptie en verwachting van hun kroost en als je dan als leraar daar een andere mening over hebt of denkt dat het iets minder is dan geniaal dan zit je met de gebakken peren. Deze week hadden wij een oudergesprek op de school van Bo met Ms Carlson, haar leraar. Tijdens dit "parent-teacher" gesprek was Ms Carlson hadden wij een iets andere ervaring. Ms Carlson was raakte niet uitgesproken over de vorderingen van Bo in de klas en de snelheid waarmee ze zich het engels eigen maakt. In haar carriere als leraar had ze dat nog nooit meegemaakt. Bo leert de woordjes snel en als ze een nieuw woord hoort dan zit dat gelijk in haar hoofd. Goede daarbij is dat het er ook uitkomt en dat ze die woorden ook durft te gebruiken. Dat merken wij ook want Bo wisselt nu steeds meer engels en nederlands door elkaar, ook in gesprekken die ze met ons heeft. Dus we hebben de regel "thuis spreken we nederlands" maar ingevoerd want we willen niet dat ze dat gaat verliezen. Dus eind conclusie was dat het met Bo prima op school gaat. Om met de woorden van Ms Carlson te spreken: "Bo is a very smart kid and if she would be natively speaking english she would be at the top of her class for everything we do". Ja, ja een slim kind is leuk maar hoe moet dat voor ons als ouders in de toekomst? Straks wordt slim meer "bij de hand" en dan hebben de poppen aan het dansen........ we wachten rustig af. We zijn gewoon enorm trots op onze beide meiden hoe ze zich hier zo snel aanpassen.

Monday, April 04, 2005

neighbours, everybody need some neighbours

Zaterdag kregen wij een uitnodiging om zondagmiddag om 4 uur bij Steve en Kim tekomen voor de onthulling van hun nieuw aangekochte schilderij. Er waren tevens ook nog andere buren, dus dit werd ook tevens een kennismaken met wat buren die wij nog niet hadden ontmoet. Het schilderij dat werd onthuld, was geschilderd door een kunsternares www.mistymartin.com die bij ons aan de overkant van de straat woont. Misty genaamd, deze buurvrouw had ik al eerder ontmoet maar Milo nog niet. Ook was onze huiseigenaar met vrouw en kinderen er, Bob en Christine genaamd. En kinderen in overvloed inclusief die van ons. Er was genoeg drank voor iedereen en wat wat lekkers tehappen. Na een kleine introductie, de onthulling..... Het is een mooi schilderij en erg goed geschilderd. De bedoeling was dat het van 4-5 uur een gezellige bijeenkomst was maar het was erg gezellig en wij vertrokken pas om half 7 net als de anderen. Maar we hebben hier wel info opgedaan, dat het van de zomer erg gezellig kan worden. Dus dat beloofd nog wat.Het geeft ons in iedergeval een lekker gevoel dat we ook uitgenodigd waren. En na een gesprek met Misty, was ook zij wel benieuwd wat wij in ons huis hebben hangen (aan kunst) Herman Brood, Cremer, Anton Heyboer. Dus ik had vanmorgen Misty op de koffie. Het was de bedoeling dat ze papieren mee bracht over een expositie in NL van haar schilderijen (welke lokatie en stad het is) maar deze papieren had ze tegoed opgeruimd. Dus die komen deze week nog wel.

Sunday, April 03, 2005

Goodmorning IKEA speaking


Vandaag krijgen we de bank die we besteld hebben. Jawel op zondag leveren ze ook af. Op zich een top service natuurlijk. De 24 uurs economie viert hoogtij hier en dus ook bij IKEA. Als een extra service wisten ze bij IKEA te vertellen zouden we een telefoontje krijgen om te weten te komen of de levering 's ochtends of 's middags zou gebeuren. Dus zondagochtend gaat de telefoon. Ik schrik wakker, ren als een idioot naar beneden (we hebben alleen nog maar telefoon in de keuken, nergens anders) "Goodmorning IKEA delivery.."OM 7:00 'S OCHTENDS!!!! Wat een idioten. Daarbij komt nog dat vannacht Daylight Saving Time is ingegaan dus gevoelsmatig was het 6:00am. 24 uurs economie heeft zijn voordelen, maar soms is gewoon lekker slapen net zo waardevol.

Saturday, April 02, 2005

We lopen weer gelijk


Sinds vorige week is in Europa de zomertijd weer ingegaan. Dus lange avonden, veel licht en 's ochtends nog even wat donkerder. De afgelopen week was het tijdverschil tussen Nederland en Duvall dus 10 uur ipv 9 uur. Voor diegene die sinds we weg zijn 2 klokken aan de muur hebben, en we weten dat er een paar zijn, is er dit weekend weer een klusje. In de nacht van zaterdag op zondag (zondag overdag dus voor jullie) gaat ook hier de zomertijd in. Men noemt dat "Daylight saving time". Voor de rest van de zomer zijn we weer op 9 uur tijdsverschil beschikbaar. (Dus bel niet te vroeg op zondagochtend.....)