Ze is natuurlijk in October jarig. Maar ja toen was papa er niet want die was de hort op, de wijde wereld over. Dus toen maar even uitgesteld. Het leek er bijna op dat van uitstel afstel kwam, maar dan ken je Bo en haar vriendinnen niet. Elke week werd de vraag gesteld wanneer nou dat verjaardagsfeestje kwam, want daar zat iedereen nu toen wel echt op te wachten. Daar konden we dus niet omheen. Maar wat doen we dan? Ouderwets koekhappen en andere spellen hebben tot nu toe goed gewerkt, maar iets zei ons dat zoiets als ze negen jaar zijn toch niet meer gewaardeerd wordt. Dus wat anders. De week ervoor waren we op een regenachtige zaterdagmiddag naar de bowlingbaan geweest met zijn vieren en dat ging prima. Dus idee geboren, zullen we bowlen? Helemaal goed. Dus met 6 meiden naar de bowling baan. Het goede van de baan is dat tot een bepaalde leeftijd er "bumpers" langs de baan omhoog komen om ervoor te zorgen dat de bal van de kids de kegels raakt en niet telkens in de goot terecht komt. Na een uurtje bowlen, kregen de dames drinken en pizza en konden we de zelfgemaakte taart aansnijden. Niet gezongen (dat doe je niet meer op die leeftijd) en daarna weer op huis aan. Het had even geduurd, maar nu is Bo echt niet meer jarig.
1 comment:
Wat jammer dat ze niet meer zingen!
Dit jaar heb ik voor het eerst een verbod gehad op het zingen van meer dan een liedje ;-)
Eigenlijk geen wonder want in onze familie is lang zingen voor de taart heel gewoon , per slot van rekening bakken we die zelf en dat moet bewonderd worden !
Post a Comment