Echt Instanbul

Als je ooit in Istambul bent geweest, dan weet je dat het een enorm grote stad is met 12 miljoen inwoners, en het enige wat zeker is, dat bijna als 12M volgens mij een auto hebben. Het verkeer in Istanbul is niet vooruit te branden en het is vaak sneller om te gaan lopen dan een taxi (of taksi zoals ze hier zeggen) te nemen. Vanochtend moest ik naar het vliegveld en dat kun je nu eenmaal niet lopen, maar als bijkomend nadeel, was het vandaag Marathon van Istanbul. Dus alle grote straten waren afgezet en de bestuurder moest een alternatieve route nemen. Nou dat heb ik geweten. We gingen dwars door de oude stad, door smalle steegjes, tegen het verkeer in en toeteren ongeveer elke 10 seconden. En het ging redelijk goed, tot dat we ergens in de middle of nowhere tot stilstand kwamen en niet meer voor of achteruit konden. Na 5 min vloeken in de auto, stapte de man uit en rende naar voren en begon stampij te maken en schreeuwen, ernstig met zijn handen te praten en in conclaaf te gaan met de bestuurder van een busje. En ik zat daar, motor uit, op een heuvel en op de handrem, te wachten wat ging komen. Na de frustratie kwijt te zijn, ging plotseling alles rijden en was het opgelost. Rennend kwam de bestuurder terug en gingen we weer op weg. Natuurlijk moet je dan tijd inhalen dus met 140Km in een kleine Fiat op weg naar Ataturk Airport. Rechts-links langs bussen en menig keer over de vluchtstrook bereikte we veilig de luchthaven en op tijd. Dus nu opweg naar Munchen en dan door naar Parijs. Weer wat bekendere grond onder de voeten.

project terras is volbracht

Het terras ligt erin. Zoals vele al weten zijn we het project reeds in April al gestart. Na vele overwegingen, hoe gaan we ons terras verbrede, met stenen, klinkers of laten we beton storten en wordt het hetzelfde als het terras wat er al ligt. Ondertussen waren we al begonnen om het gras eruit tehalen en de voormaat van het nieuwe terras temaken. Aan het eind van de zomer besloten we het hetzelfde tehouden en er beton met als toplaag kleine steentjes te laten storten. Maar het duurde even voor we een "contractor" gevonden hadden die het wilde doen en deze tijd had, en dan last but not least, het weer moest ook nog even meewerken. Want het was inmiddels eind sept/ begin okt. Maar deze week, dinsdag op een hele mooie zonnige herfstdag kwam de beton wagen voor de deur om de klus af teronden. En het nieuwe terras mag er wezen, het ziet er mooi uit en dat is in iedergeval op tijd voor volgend voorjaar, we zijn er klaar voor. Laat na de winter het mooie voorjaar maar komen!

Business trip

Zo kom je nog eens ergens. De afgelopen week was ik niet op het thuis honk in Duvall, maar onderweg. Deze keer voor 2 weken,en dat is niet niets, maar daar tegenover staat dat ik wel op plaatsen kom waar ik nog niet geweest ben. Eerste stop was Madrid, en na een vlucht via London en met een 6 uur tussenstop, kwam ik om 1 uur 's nachts in het hotel aan. De volgende dag, zondag,konden we nog wat van Madrid zien, de Ramblas, de Playa Mayor (zie eerste foto) en lekker tapas eten met de locals. Dan 2 dagen werken en op weg naar de volgende stop, Istanbul. Nog nooit geweest en dit keer niet, zoals in Madrid bij het Microsoft kantoor in een buitenwijk, maar midden in de stad. Met een kamer op de 19e verdieping en uitzicht over de Bosporus en Azie, (vanuit de Europeese) kant, mijn eerste ervaring met Turkije. Istanbul is een wereld stad met 12 miljoen inwoners. Kijk op de video voor wat meer sfeer beelden.

Dat van die 12 miljoen kun je ook wel merken. Het verkeer staat altijd vast en je kunt beter lopen dan een taxi nemen. 2 dagen gewerkt, en zaterdag vrij, dus hele Istanbul gezien. Ik heb 5 uur lang door de stad gelopen, de beroemde Blauwe, Sultan Ahmet moskee en de Hayia Sophia kerk/moskee, gezien. En de kleine straatjes, de bazar, de haven, de vissers op de brug over de Bosporus. Kortom teveel om over te schrijven. Voor meer fotos zie hier.Dat kun je ook wel merken. Het verkeer staat altijd vast en je kunt beter lopen dan een taxi nemen. 2 dagen gewerkt, en zaterdag vrij, dus hele Istanbul gezien. Ik heb 5 uur lang door de stad gelopen, de beroemde Blauwe, Sultan Ahmet moskee en de Hayia Sophia kerk/moskee, gezien. En de kleine straatjes, de bazar, de haven, de vissers op de brug over de Bosporus. Kortom teveel om over te schrijven. Voor meer fotos zie hier.

Happy Birthday

Vandaag 22 Oktober was het Bo haar verjaardag. 9 Jaar alweer deze oudste dochter van ons. Ondanks het feit dat Milo in Madrid huist voor zijn werk werd Bo gewoon uitbed gezongen ditmaal door Nova en mij. Aandacht was niet tekort vanmorgen, nadat alle kaarten geopend waren, de bezorgde pakketjes met kadootjes en nog een kadootje van Nova, werd ze ook telefonisch gefeliciteerd. Het kado van haar papa en mama was al reeds binnen, een echte mountain bike met versnellingen. Gisteren hadden we de cup-cakes gemaakt, dit is Amerika de gewoonte als je trakteert in de klas dan zijn het cup-cakes. We hadden dit jaar 2 varianten, de chocolade en de naturel. Vanmorgen heb ik de dames met de auto naar school gebracht dit omdat we iets later konden vertrekken en we langer de gelegenheid hadden om de telefoontjes aan tenemen. Uit school vandaag kwam ze met allemaal zelf gemaakte kaarten van de kindjes uit de klas, zag er erg leuk uit. En natuurlijk mocht ze dit keer zeggen waar we gingen uiteten. bo had haar keuze al gemaakt, Ixtapa. Clare en ik hadden al bedacht in een opwelling dat we wel samen als verrassing konden gaan uiteten op Bo haar verjaardag. Dit omdat haar dochter Greta en Bo beste vriendinnetjes zijn. Bo wist helemaal van niets, bij aankomst van de tafel vond ze het vreemd dat er voor meer mensen gedekt was. Ze vermoedde wel iets maar kon niet bedenken wie er nog aan tafel zou komen. Tot haar verrassing was het haar vriendinnetje samen met haar moeder. De verrassing viel ook in goede aarde en haar verjaardag kon niet meer stuk. Als Milo weer terug is van de trip in November dan vieren we haar verjaardag echt met een gezellige groep mensen, taart etc.

nog wat achterstallig nieuws

De tijd gaat snel, sneller dan we in de gaten hebben. Zoals nu, het met het bijhouden van ons blog. Dus nog even wat "achterstallig" nieuws. Want oud-nieuws is geen nieuws. Hier nog wat leuke foto's van het "werk bezoek" van vader en moeder Schaap. De stelten voor Bo en Nova zijn een groot succes. Nadat het timmer en schilderwerk klaar was, de heg was geknipt, moest toch de garage nog maar even geschilderd worden. De verf stond er toch immers. We hebben dus een hele mooie garage aan de binnenkant. Zie foto. En een ritje in de Audi stond ook bij Milo op de verlanglijst. Ook dat moest gebeuren voor dat ze weer vertrokken. Verder ging het sport leven van Bo en Nova gewoon door. Dus hadden we nog een overlap van 2 weken waarop zowel Bo als Nova op dezelfde dagen op een andere plaats moesten zijn om tesporten. Voor Bo begon het trainen in het zwem- team van de Pro-club in Redmond en Nova had haar laatste Soccer wedstrijden. Dit alles had niet georganiseerd kunnen worden zonder hen. Inmiddels is het Soccer afgelopen en ga we met zijn 3-en voor 2x per week naar de sportclub om te zwemmen. Bo traint dan en Nova staat nog op de wacht lijst om ook in een team tekunnen. Nova en ik zwemmen dan samen in die tussentijd in een ander bad. Dit alles moet georganiseerd worden samen met het nodige huiswerk wat de dames nog van school meebrengen, en het opstarten van mijn (Jacqueline) eigen nieuwe job. Wel geheel naar eigen tijd in te delen maar brengt wel de nodige uitzoekerij van computersysteem, leren om een goede balans tekrijgen in het geheel, gezin, sporten, werken, huishouden etc. Vele van jullie weten inmiddels al wat het werk zo een beetje inhoud. Een kleine beschrijving is, dat ik mensen (single, stellen, fam.) begeleid die uit het buitenland komen, overal terwereld, en voornamelijk een baan hebben bij Microsoft in Redmond en hier komen wonen en werken. Zoals wij dus deden bijna 3 jaar geleden. Ik help ze door een traject temaken, openen van een bankrekening, mee tenemen naar het department van rijbewijzen, voor een Washington State rijbewijs, Social Security Nummer aan tevragen etc. Helpen bij het vinden van een huurhuis en nog meer van dat soort zaken. Dit alles word geregeld door Chamness een bedrijf waar ik nu voor werk. Alle orders worden door Chamness aangeleverd. Ik ben de persoon die zelf de "orders" aanneemt of niet. Dus kan zoveel of weinig werken als ik wil. Oh ja en ik heb ook nog wel een leuke titel gekregen, mijn functie is DSC, Destination Services Consultant. En dit alles na een paar dagen training, die ik in de zomer heb gevolgd. Met de nodige ervaring die ik zelf natuurlijk heb opgedaan. En nu het is al bijna eind October wat natuurlijk ook met zich meebrengt dat Bo jarig word 22 ste. en Milo sinds afgelopen vrijdag voor 2 weken naar Europa is voor zijn werk. Bij deze ons achterstallig nieuws is weer bij en beloof dat we het weer wat beter bijhouden. Ik heb nu ook een nieuwe laptop waar ik dit alles mee kan waarmaken.