Mid Year Review

Ja, hoe leg ik dat nu uit. Mid Year Review. Binnen Microsoft een begrip, beroemd en berucht, buiten Microsoft een onbekend fenomeen, waar iedereen van denkt, hoe komt het toch dat jullie daar zo druk mee bezig zijn. Zit op dit moment in de Business lounge van de KLM op Schiphol en ben klaar met de europeese tour van MYR. Samen met alle kopstuken van Microsoft (Kevin Turner (COO); Chris Capposela (VP Office); Bob Kelly (VP Server); Simon Witts (VP Enterprise) en nog ruim 25+ andere reviewers waren we, na vorige week in Redmond al bezig geweest te zijn, nu neergestreken in Paijs, of eigenlijk het Hilton Hotel op Charles de Gaulle airport, om de Duitse, Franse en West Europeese subs te reviewen. MYR is een soort mix tussen een tribunaal, een eind-examen en een coaching sessie met de top van het bedrijf. Er gaan weken aan voorbereiding vooraf en iedereen in de landen probeert voor iedere vraag voorbereid te zijn, en je weet zeker dat 50% van je voorbereiding niet gebruikt gaat worden. Toen ik in NL was heb er ook mijn steentje aan bijgedragen, maar dit keer zat ik aan de andere, reviewers kant. Dat betekend dat je voorbereiding minder is, maar dat je vele vragen influistert die de executive aan de landen kunnen stellen. Het is constant op je hoede zijn, want er kan zo maar een vraag naar je komen die je in 20 sec moet beantwoorden om de reviewers de informatie te geven die ze nodig hebben. Als "ondersteuner" zit je tweede rij en ik zat voor 4 dagen direct achter Kevin Turner, de COO, de hoogste baas in de zaal. Dat betekend ook dat alle ogen indirect op jou gericht zijn en je niet als je heel moe bent, een oogje kunt dichtknijpen of ff lekker kan gaan zitten gapen. En dat moet je toch echt, want deze meetings duren tussen de 4 - 6 uur achter elkaar, zonder pause. We doen er twee tot drie op een dag en ze hebben de reputatie om enorm uit te lopen. De eerste dag waren we om 9 uur 's avond klaar, de laatste dag was het 11 uur geweest voordat we de laptops dichtklapten en de bar opzochten. Vrijdag ben ik dan via Amsterdam terug naar Seattle gekomen en heb als verrassing voor mijn ouders de vlucht gesplitst en heb een nachtje bij ze geslapen om dan zaterdag de vlucht naar Seattle te nemen. Was ook wel nodig want om 8 uur 's avonds viel ik in slaap en ben naar bed gegaan en ben om 8 uur 's ochtends weer wakker geworden. Vrijdagmiddag eens met van vader op stap geweest en eerst door Landsmeer en Den Ilp gereden om te zien wat er allemaal veranderd was, toen langs Albert Keijzer transport, waar mijn vader en ik gewerkt hebben. Kende er niemand meer, maar dat is ook wel logisch. Als laatste naar mijn vaders stamkroeg cafe "Zerkzicht", officieel heet het Cafe Lamers, maar het kijkt uit over de begraafplaats dus wij noemen het Zerkzicht. Nog nooit zoveel mensen zien roken. Officieel heerst er een rookverbod voor cafe's maar daar trekken ze daar niets van aan en 80% van de mensen roken er op los. Ach moet kunnen, maar het enige was dat mijn kleren een uur in de wind stonken. Moet nog een ding vertellen. Op de heenweg hadden we de meest grappige en muzikale piloot die ik ooit heb meegemaakt. De eerste aankonding die hij deed, was in en blues-achtige muziek stijl. met een mond-harmonica. Dus het ging zo van: " Ladies and Gentlemen, folks this is your captain speaking" - tadaa,tada.." our fly-time to Amsterdam is 9 hours and 56 minutes" tadaaa, tada, " we hope you have a nice flight with us" tadaaa, tada. En zo maar door. Fantastisch. Die man had echt lol in zijn werk. Wellicht heb ik hem nu weer op de terug weg.