Zachtjes gaan de paarden voetjes.....

De beslissing is genomen, we hebben weer een adresje om paard te kunnen rijden. Na de verhuizing van Anna, diegene die de paardrijlessen gaf in Januari en Februari. Hebben we nu weer iemand gevonden. Bo was de koning terijk, ze mocht weer paardrijden. Deze mevrouw, is een moeder van een klasgenootje van Bo. Deze heeft een leuk optrekje met paarden stallen en een buitenbak en nog wat weide erom heen. En dit alles tussen de bossen. Landelijk dus. Gelukkig wist ik dat ze de vlak bij een vriendinnetje van Bo woonde waar ik wel eens geweest was. En vorig jaar ook verdwaald was om er tekomen. Maar inmiddels wordt ik hier het country leven eigen zullen we maar zeggen. Dus het western rijden kon vandaag beginnen. Bo werd alles uitgelegd, en het was ook de bedoeling dat ze het ook zelf deed. Poetsen, hoefenkrabben, op en af zadelen, bit in en uit etc. En daarna rijden. Ze had er weer heel veel lol in en genoot met volle teugen.