Een dagje wat minder?

De dag begon wat minder vandaag, na een avond met de openingceremonie van de Olympische Spelen in Beijng (Peking) en nacht met wat omweer en een regenbui in de vroege ochtend. Gisteravond hebben we met de meiden de opening ceremonie bekeken, (ietwat later, want prime-time US timezone, is eigenlijk als 9 Aug, een dag later, in China), maar de meiden vonden het fantastisch om te zien, al die dansers en muziek. Tijdens de Olympische hymne, moesten we uitleggen wat een volkslied was. Je weet wel " het Wilhelmus".????... nee, pap ken ik niet. Net als dat lied in Amerika." Oh say can you see, by the dark ...." Oh ja pap, dat kennen we wel. Dat spelen ze bij wedstrijden en op school. Het was weer een keiharde bevestiging dat onze meiden de amerikaanse samenleving beter kennen als de nederlandse. Net als de vraag, pap doen we nu juichen voor Amerika bij de wedstrijden? Nee, we juichen eerst voor Nederland, wat dat zijn we, en dan voor Amerika, omdat we daar wonen. Moeilijk, moeilijk :-) . Vandaag dus een dagje rijden door de omgeving en richting Wenatchee een half uurtje verder langs de Colombia rivier. De zon kwam door, en door de bergen aldaar, wat prachtige vergezichten gezien, en op de foto gezet. Later weer terug naar Chelan, en een ijsje wezen kopen bij een van de bootlaunches, en kunnen genieten van ouderwets genot van mensen die niet achteruit kunnen rijden (kunnen ze ook niet met een RV volgens Astrid en Gert-Jan) en lopen te klooien om hun bootje op de trailer te krijgen. Nova is steeds meer de huis fotograaf en wil alles wat knopjes heeft wel even gebruiken. Of het nu foto of film is, maakt niet uit. Pap, mam, ff een gekke foto :-). Bij deze dan.