Bonanza in Colorado

We hebben een fantastische dag gehad. Door een wens van Bo en op aanraden van de eigenaresse van de KOA camping hebben we vanochtend een trail ride gemaakt in de Mesa Verde. Omdat de dag toch erg heet is, begon de rit rond 8:30 en zijn we drie uur in de weer geweest. Voor Bo natuurlijk een eitje want die weet hoe je met een paard moet omgaan en hoe je western style moet rijden. Voor de rest van ons was het nagenoeg de eerste keer. 15-20 jr geleden heeft Jacq nog 10 lessen genomen, Nova heeft een paar weken geleden op pony camp gezeten, maar dat was alleen rijden aan een touwtje, en ik, ik was 30 jaar geleden gevallen van de pony in Slagharen en daarna er nooit meer opgezeten. Geen probleem volgens de gids, dus we gingen. Het was een indrukkende trail en een ervaring om niet te vergeten. We gingen van de ranch naar de bossen en de canyons, en over een nauw pad, omhoog langs de rand van de berg op weg naar de oude ruines van de indianen. Niks geen paden, gewoon, over de losse rotsen, in zig-zag de berg op. Een beetje spannend maar oh zo gaaf. Toen voor een stop aangekomen in een van de oude indianen nederzetting, en daarvandaan te voet naar een grot, waar we dezelfde oude muren en oude scherven van potten konden zien als gisteren in het nationale park, zo maar op iemands prive terrein. Er blijken ruim 60 van dergelijk archeologische plekken te zijn in de vallei waar we reden. Na genoeg water gedronken te hebben, en een appel klokhuis voor de paarden, de terugweg aanvaart en via de rivier, en erdoor, weer terug naar de ranch. Een geweldige ervaring en iets waar we met de fam trots en met veel plezier op terug kijken. Nu wordt die discussie over een eigen paard weer een stukje moeilijker, want we kunnen niet meer zeggen dat wij er niet opzitten.