Verkiezingsdag was het vorige week, en hoewel we er niet aan mee mochten doen hebben we er toch wel wat van meegekregen. Het eerste wat opvalt is de manier van campaigne voeren. Overal, maar dan ook overal vindt je van die bordjes langs de straat die de verschillende kandidaten aanprijzen. Er zijn ook wat fundamentele verschillen in het systeem. Amerika is per definitie een 2 partijen stelsel, waar je de Democraten en de Republikeinen hebt. Het hele systeem is er dan ook op gebouwd dat je in principe 2 kandidaten voor een positie hebt. Zijn er meer, dan worden er voorverkiezingen gehouden (die waren ergens in October) om tot 2 te komen. Dan gaan die 2 het tegen elkaar opnemen en dan heb je de winnaar. Tweede verschil is dat veel meer dingen via verkiezingen geregeld worden. De burgemeester, de gemeenteraad, de sheriff, de politiecommisaris, de rechters, de brandweercommandant, de schoolcommissie, het havenbestuur, de County executive (soort commisaris vd Koningin/burgemeester vd provincie) en nog veel meer. Daarnaast kan iedere burger, met voldoende handtekeningen, een initiative indienen dat op het "ballot" het stembiljet, komt. Die initiatieven worden dan weer ondersteund door belangengroepen, die met geld en advertenties, mensen proberen te beinvloeden. Bijv dit keer I-330 and I-336 die een beperking wilde leggen op de hoogte van schadevergoedingen van medische missers. Dus de advocaten aan de ene kant en de doktoren aan de andere kant gooide er letterlijk miljoenen dollars tegenaan om mensen te beinvloeden in hun stem gedrag. Hoewel de betrokkenheid bij wat er in je gemeente gebeurt groot lijkt, was de opkomst maar ergens rond de 65%. Dat is zeker meer dan wat er in NL bij de gemeenteraads en provinciale verkiezingen komen opdagen, maar het is niet heilig. Voor ons eenzame immigranten is het afwachten en gewoon doorgaan, want meedoen is er niet bij.
No comments:
Post a Comment